Sposób użycia w automacie : wsypujemy do automatu 0.5 kg mieszanki, dodajemy 0.32 l wody (320 ml, temp. ok 30 C) oraz drożdźe suche 1 g i uruchamiamy automat na programie podstawowym (ok 3 h)

Sposób użycia w piekarniku : do miski wsypujemy 500 g mieszanki, wlewamy 0,30-0,32 l letniej wody, dodajemy 15 g drożdży świeżych lub 1-2 g drożdzy instant. Wyrabiamy ciasto mikserem ok. 3 minuty na wolnych obrotach, następnie ok. 8 minut na szybszych obrotach (ciasto można wyrobić ręcznie). Po wymieszaniu pozostawiamy ciasto pod przykryciem, najlepiej w ciepłym miejscu na ok. 20 minut. Po wyjęciu wyrośniętego ciasta przekładamy je do wysmarowanej olejem formy wymiarach ok. 25/11/7cm lub dwóch mniejszych i pozostawiamy do wyrośnięcia na ok. 60 minut. Kiedy ciasto podwoi swoją objętość wkładamy je do piekarnika nagrzanego do temperatury 210 stopni C. Dobrze jest umieścić w piekarniku naczynie z wodą (żaroodporne). Po ok. 5 minutach od rozpoczęcia pieczenia należy wyjąć naczynie.

Amarantus

Energia indiańskiego zboża

Amarantus, czyli szarłat należy do najstarszych roślin uprawnych świata. Jego niezwykłe walory odżywcze doceniali już Inkowie i Majowie. Dzisiaj, uprawiany już nie tylko w krajach Ameryki Południowej, wzbudził zainteresowanie europejskich specjalistów od żywienia, nazywających amarantus zbożem XXI wieku. To w nim upatruje się ogromne możliwości w zaspokojeniu potrzeb żywnościowych.

Kilka lat temu podjęto próbę uprawy amarantusa w Polsce, gdyż nasze warunki klimatyczne sprzyjają wegetacji tej rośliny. Największym powodzeniem cieszy się odmiana dająca nasiona, uprawiana i zbierana podobnie, jak inne zboża. Dzisiaj istnieje już kilka polskich odmian, dopuszczonych do obrotu, a pozyskane ziarna i wyroby na bazie amarantusa można kupić w sklepach ze zdrową żywnością. Co spowodowało, że coraz więcej osób interesuje się tą rośliną?

Wartościowe białko

Amarantus, to przede wszystkim niezwykle cenne źródło białka. Okazuje się, że w nasionach jest go więcej niż w mleku, w dodatku białka posiadającego wszystkie aminokwasy egzogenne (zwłaszcza dużo lizyny). Na korzyść przemawia również dobra równowaga pomiędzy aminokwasami zasadowymi i siarkowymi. Co więcej jest to białko o niezwykle wysokim stopniu przyswajalności, którego ilość podczas odpowiednich procesów technologicznych nie obniża się. Jego wartość wynosi 75%. Dla porównania wartość białka zawartego w kukurydzy wynosi 44%, w soi 68%, w mięsie 70%, w mleku 72%. Najwyższą wartość białka (nawet powyżej 90%) osiągają ziarna i przetwory z amarantusa zmieszane z tradycyjnymi zbożami, np. z płatkami owsianymi.

Cenne kwasy tłuszczowe

W nasionach znajduje się również dużo jedno- i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, ze sporym udziałem bardzo cenionych ze względów zdrowotnych kwasów GLA (tak licznie zgromadzonych np. w wiesiołku). Ich obecność przyczynia się znacznie do poprawy zdrowia, zwłaszcza do obniżenia poziomu cholesterolu. Nie bez znaczenia jest również obecność błonnika, który nie tylko wpływa na kształtowanie odpowiedniego poziomu cholesterolu, lecz poprawia perystaltykę jelit i oczyszcza przewód pokarmowy.

Niezastąpione pierwiastki

Amarantus jest źródłem wielu składników mineralnych, zwłaszcza wapnia (250 mg/100 g nasion), fosforu, potasu i magnezu. Spożycie 100 g nasion amarantusa pokrywa 1/3 dziennego zapotrzebowania na wapń. Pod względem ilości żelaza (15 mg w 100 g nasion) bije na głowę niemal wszystkie rośliny, z osławionym szpinakiem włącznie, co z powodzeniem można wykorzystywać w stanach anemii, a także w diecie kobiet ciężarnych potrzebujących w tym okresie szczególnie dużo tego pierwiastka. Włączenie do jednego posiłku dziennie dania przygotowanego z nasion amarantusa całkowicie pokrywa zapotrzebowanie na żelazo. Pod względem witamin występuje ich tyle samo co w innych zbożach.

Ziarno lekkostrawne i bogate w błonnik

Amarantus jest produktem nie tylko wyjątkowo odżywczym, ale także lekkostrawnym. Zawdzięcza to m.in. niezwykle drobnej frakcji skrobi. Jest ona pięć razy łatwiej strawna od – uznawanej dotąd za lekkostrawną - skrobi zawartej w kukurydzy; dlatego amarant można spożywać nawet na krótko przed wysiłkiem fizycznym lub umysłowym, np. przed egzaminem, treningiem czy zawodami. Wysoka wartość odżywcza i energetyczna sprawia, że dania lub chrupki z amarantusa znalazły się w diecie osób uprawiających duży wysiłek fizyczny (sportowcy, komandosi).

W porównaniu z innymi zbożami zawiera stosunkowo dużo błonnika, zawiera go więcej nawet niż słynne otręby owsiane. Znacząca obecność włókna stawia tę roślinę w rzędzie produktów przeciwdziałających chorobom układu krążenia. Zawiera też takie substancje jak skwaleny, opóźniające procesy starzenia organizmu i antyoksydanty przeciwdziałające chorobom nowotworowym.

Z powodzeniem można stosować go w żywieniu osób z hiperlipidemią, anemią, miażdżycą, cukrzycą, chorobami układu nerwowego, krążenia i kostnego, a także może być składnikiem diety dzieci chorych na celiakię, gdyż nie zawiera glutenu.

Produkty z amarantusem są idealnym codziennym posiłkiem dla:

• AKTYWNYCH – ze względu na lekkostrawną skrobię oraz białko bardziej wartościowe od białka soi i mleka

• DBAJĄCYCH O SERCE – ze względu na skwalen i błonnik obniżające poziom cholesterolu oraz dużą zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych

• DBAJĄCYCH O WYGLĄD – ponieważ zawarty w amarantusie skwalen ujędrnia skórę i chroni ją przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym, a kolejny składnik tego zboża, błonnik, pomaga w uzyskaniu zgrabnej sylwetki

• KOBIET W CIĄŻY – ponieważ amarantus zawiera więcej łatwo przyswajalnego żelaza od szpinaku

• OSÓB MAJĄCYCH STRESUJĄCĄ PRACĘ – dlatego, że amarantus zawiera więcej uspokajającego magnezu niż czekolada

• CHCĄCYCH ZACHOWAĆ MŁODOŚĆ – ze względu skwalen będący tłuszczem otrzymanym z amarantusa, który opóźnia procesy starzenia się organizmu

• DLA DZIECI – gdyż zawiera więcej wapnia, wzmacniającego kości, niż mleko

• WSZYSTKICH – ponieważ jest po prostu pyszny!