„Midnight Club 3: Dub Edition” to kolejna już gra z wydawanej przez Rockstar Games serii zręcznościowych wyścigów. Podobnie jak w przypadku poprzednich części, gra traktuje o tematyce nielegalnych nocnych wyścigów. Autorzy przygotowali identyczne wersje na dwie najpopularniejsze konsole nowej generacji – PS2 oraz Xboxa. W ramach ciekawostki należy dodać, iż gra powstała we współpracy z luksusowym miesięcznikiem motoryzacyjnym „Dub Magazine”.

Podstawowa różnica, która wyróżnia najnowszą odsłonę serii na tle poprzednich to obecność prawdziwych modeli aut. Autorzy trzeciej części „Midnight Club” zakupili kilkadziesiąt licencji, dzięki którym gracz może zasiąść za kierownicą pojazdów Cadillaca, Chevroleta, Chryslera, Dodge’a, Lexusa, Mercedesa, Pontiaca, Saleena, Volkswagena, Mitsubishi czy Lotusa a także motocykli Aprilli, Kawasaki czy Ducati. Lista obejmuje w sumie dziewiętnaście różnych marek i sześćdziesiąt reprezentujących je modeli aut i motocykli. Dosiadane maszyny podlegają pełnym zniszczeniom, z racji nieco zręcznościowego wizerunku gry nie mają one jednak zbyt dużego wpływu na dalszą jazdę. Cechą wyróżniającą opisywany tytuł na tle konkurencyjnych produktów są znacznie wyższe prędkości osiągane przez poszczególne pojazdy. Nie wpływa to jednak na poziom trudności zabawy albowiem sterowanie jest mocno uproszczone a maszyny nie sprawiają większych problemów na zakrętach. Organizowanie nielegalnych wyścigów pociąga za sobą konieczność tuningowania aktualnie posiadanych wehikułów. Gracz ma do wyboru kilkadziesiąt części od licencjonowanych producentów, równie dobrze może zająć się kwestiami wizualnymi (spojlery, neony, przyciemniane szyby, poszerzone błotniki), jak i usprawnieniem osiągów czy zachowania pojazdu na drodze.

Kolejna istotna innowacja to możliwość dowolnego podróżowania po przygotowanych przez producentów miastach. Gracz może stawać do pojedynczych pojedynków z miłośnikami dużych prędkości lub brać udział w profesjonalnych turniejach, w których stawki, ale i zarazem ryzyko utraty funduszy, są znacznie wyższe. Same metropolie są bardziej złożone od tych, które pojawiły się w drugiej części „Midnight Club”. Komputerowi przeciwnicy zachowują się bardziej realistycznie, co ciekawe, zastosowano system, który na bieżąco dostosowuje poziom trudności zabawy do możliwości gracza.