Esej filozoficzny Bolesława Micińskiego jako sposób poszukiwania podstaw realności świata Zbigniew Ambrożewicz
2003, STRON: 138
OPIS
Praca Zbigniewa Ambrożewicza to jedna z pierwszych rozpraw w naszej literaturze filozoficznej XXI wieku, która ukazuje i dowartościowuje zarazem polski sposób uprawiania filozofii - nie w postaci zawiłych, hermetycznych i, w konsekwencji, niedostępnych dla przeciętnego czytelnika traktatu filozoficznego, lecz formy z pogranicza literatury, sztuki, filozofii - czyli właśnie eseju. [...] Pod pewnymi względami książka Ambrożewicza jest wyjątkowa. Ukazuje bowiem w jednym tomie oryginalną recepcję przez polskiego myśliciela dorobku kilku filozofów europejskich, i - co ciekawsze - ewolucję tej recepcji, jak to jest w przypadku Freuda.
SPIS TREŚCI:
CZĘŚC I. OPIS MATERII
1. Podróż jako metoda dotarcia do realności 1.1. Tragiczność 1.2. Substancja 1.3. Człowiek i piekło 1.4. Kartezjusz i niebo 1.5. Klasycyzm
2. Kreacjonizm jako metoda omijania realności 2.1. Kant - przestrzeń i czas 2.2. Kant - podmiot i przedmiot 2.3. Kant - czas, wolność, realność 2.4. Julian Apostata - teatr i realność 2.5. Współczesna kultura - wielkość odrealniona
CZĘŚĆ II. OPIS "FORMY"
3. Psychoanaliza 3.1. Miciński a Freud 3.2. Psychoanaliza jako teoria psychologiczna 3.3. Psychoanaliza jako teoria antropologiczna 3.4. Teoria psychoanalityczna jako część formy esejów Micińskiego
4. Dwaj filozofowie 4.1. Ks. A. Jakubisiak - autodeterminizm 4.2. G. Simmel - hermeneutyka
5. Między metafizyką a indywidualizmem 5.1. Pożegnanie z metafizyką 5.2. Indywidualizm
6. Esej jako forma 6.1. Cechy gatunku 6.2. Esej według Micińskiego 6.3. Esej Micińskiego jako wypowiedź filozoficzna . |