Dr. med.  BOGDAN GANCZEW
MIANOWNICTWO SKÓRNO WENEROLOGICZNE

PZWL, 1972 , str. 420 stan db (podniszczona lekko okładka)
ISBN  

PRZEDMOWA
Prototypem niniejszego wydania w języku rosyjskim jest książka „Mianownictwo dermatologiczne" tegoż autora wydana w roku 1954 w Sofii. Ma ona postać i układ słownika w porządku alfabetycznym, obejmującego terminologię prawie wszystkich opisanych do tego czasu chorób skóry z ich synonimami i eponimami. Praca obejmuje nazwy łacińskie, greckie i mianownictwo we wszystkich nowoczesnych językach, a jej charakterystyczną cechę stanowi wyjątkowa oryginalność, dzięki czemu stała się ona pierwszym w swoim rodzaju poradnikiem w całym światowym piśmiennictwie dermatologicznym.
Pomimo znacznie zwiększonej objętości, niniejsze wydanie „Mianownictwa skórno--wenerologicznego" zachowało układ swojego pierwowzoru. Tytuł książki został zmieniony wskutek dodania mianownictwa chorób wenerycznych.
Istotny wkład do tego wznowienia stanowi opracowanie terminologii z zakresu ogólnej dermatologii i wenerologii.
Przy nazwach wszystkich ogólnych pojęć dermatologicznych i chorób skóry jest przytoczone ich pochodzenie etymologiczne, a w miarę możności także i informacje historiograficzne z podaniem nazwiska autora (albo zespołu autorów), który po raz pierwszy użył tej nazwy, z zaznaczeniem roku pierwotnego opublikowania. Wyjaśnienia dotyczące poszczególnych pojęć są przytoczone w postaci jak najbardziej zwięzłej. W szczególności przy każdej chorobie skóry przytoczony jest krótki opis obrazu klinicznego, etiopatogeneza, zmiany histopatologiczne oraz wskazane jest nozologiczne umiejscowienie choroby skóry lub jej stosunek do innych dermatoz.
W terminologii i określeniu ogólnych pojęć dermatologicznych przytoczone są wszystkie nazwy z następujących dziedzin: anatomia, histologia i fizjologia skóry (np. epidermis, esophylaxia, pili, turgor cutaneus); procesy histopatologiczne i ogólnopatolo-giczne (acanthosis, parakeratosis, spongiosis, degenerationes, malformationes cutaneae); alergologia (allergia, idiosyncrasia, sensibilisatio); pojęcia morfologiczne (crusta, macula, ulcus); swoiste przymiotniki dermatologiczne (acneiformis, circinatus, furfuraceus, rupi-oides); dermatologiczne objawy i zjawiska (Nikolsky, Kobner, Arthus); kliniczne i przy-kliniczne metody badań (diascopia, cytodiagnosis, biopsia, ultramicroscopia); ogólne lecznictwo chorób skóry (rodzaje leków według ich działania na skórę — adstringentia, kera-tolytica, phoćophylactica; postacie leków — emplastra, mixturae agitandae, unguenta; dermatofizjoterapia — d'Arsonvalisatio,   cryotherapia,  douche filifortne) i inne.
Przy omawianiu niezliczonych chorób skóry, obok klasycznych i ogólnie znanych, znalazła w książce miejsce duża liczba rzadkich albo mało znanych jednostek nozologicznych oraz pojawiające się stale, także i obecnie, nowe .jednostki nozologiczne". To wszystko jeszcze w większym stopniu można powiedzieć o niekiedy nieprawdopodobnie licznych synonimach poszczególnych chorób skóry oraz o ich różnorodności. Ukazanie takiego pełnego obrazu stało się możliwe przede wszystkim dzięki systematycznemu wieloletniemu śledzeniu przez autora olbrzymiego światowego piśmiennictwa periodycznego. Uważamy za konieczne podkreślenie, że ta okoliczność stanowiła zasadniczą metodę przy wykonywaniu tej pracy.
W odpowiednich miejscach podkreślono homonimiczne znaczenie wielu określeń dermatologicznych, których nieznajomość doprowadza do niepożądanych pomyłek.



 

Zapraszam na inne moje aukcje