Pierwsza w dorobku Sławomira Mrożka sztuka epicka rozgrywa się w różnych latach i w synetycznym skrócie pokazuje, co stało się z ludźmi i rzeczywistością, w której żyją, od początku naszego stulecia do dziś.Akt pierwszy toczy się w roku 1910, drugi - w 1928, trzeci około 1990 roku, przy czym upływ czasu pomiedzy aktami jest selektywny, jedne postaci starzeją się , inne nie. Co ciekawe, nie starzeją się ci, którzy naprawdę kochają.Skomplikowane związki uczuciowe pomiedzy bohaterami, niespełnione aspiracje i nadzieje, nastrój smutku i nostalgii przywodzą na myśl dzieła Czechowa. To odwołanie świadome."Ja naprawdę chciałem współbrzmieć z Czechowem" - przyznał autor.