Jest czas, gdy historia musi pełnić rolę mitu, być "ku pokrzepieniu serc". To czas niewoli. Czas, gdy naród nie ma swego niepodległego państwa. Wówczas mit jednoczy, pozwala przetrwać niewolę. Ale dla narodu żyjącego w wolnym państwie mit jest szkodliwy. Nie pozwala wyciągać wniosków z błędów przeszłości, często te błędy utrwala i, co gorsza, sakralizuje. (Jan Widacki)Historia głęboko obecna jest w tej książce. Ale bez zacietrzewienia, bez obrazy. Raczej lekko przetkana nitką sarkazmu. Fakty, źródła, anegdoty. Konkret. Bardzo przyjaźnie czytelnikowi podane. Jak prezent. (Andrzej Celiński)Jan Widacki, ur. 1948, profesor prawa, wiceminister spraw wewnętrznych (1[zasłonięte]990-19), współtwórca zreorganizowanych służb policyjnych i specjalnych III RP, pierwszy ambasador RP na Litwie (1[zasłonięte]992-19), poseł na Sejm RP (2[zasłonięte]007-20), adwokat, publicysta. Publikował w "Przekroju", "Gazecie Wyborczej", "Tygodniku Powszechnym" , paryskiej "Kulturze", "Polityce". Stały felietonista tygodnika "Przegląd" i miesięcznika "Kraków". Aktualnie jest profesorem Krakowskiej Akademii im. Frycza Modrzewskiego, w przeszłości profesor KUL i UJ.