Zbierany z drzew iglastych, głównie z jodeł i świerków. Kolor miodu spadziowego jest różny – począwszy od ciemnobrunatnego przez brunatno zielony, często do prawie czarnego. Jeśli chodzi o konsystencję miód spadziowy jest dość gęsty, a jego smak nie należy do zbyt słodkich. Jest łagodny, o lekko żywicznej nucie i nieco gorzki. Pomimo, że miód spadziowy nie powstaje z nektaru posiada opinię najcenniejszego. Zapewne dlatego, że zawiera dwa razy więcej dekstyn i aż cztery razy więcej aktywnego biologicznie żelaza niż miody nektarowe. Poza tym urzeka jego charakterystyczny balsamiczny, przypominający igliwie bądź żywicę zapach i taki też ma posmak. Z uwagi na wysoką zawartość mikroelementów, olejków eterycznych oraz innych wartości odżywczych miód spadziowy uważany jest za „antybiotyk”, który działa przeciwzapalnie, antyseptycznie i wykrztuśnie. Miód spadziowy stosowany jest przy przeziębieniach i infekcjach górnych dróg oddechowych. Ponadto znajduje zastosowanie w zwalczaniu anemii, zwiększa odporność i kondycję fizyczną. Miód spadziowy przeznaczony jest dla osób przemęczonych, rekonwalescentów, alergików ale również ze względu na dużą zawartość żelaza polecany osobom pragnącym utrzymać wysoką sprawność umysłową. Spożywanie miodu spadziowego wpływa również dobroczynnie na serce i układ krwionośny poprzez działanie przeciwmiażdżycowe.