Gustav Meyrink, "Golem", Łódź-Wrocław, Wydawnictwo Thesaurus, 2004, s. 253

Autor sięgnął do legendy o sztucznym człowieku, golemie, stworzonym w XVI-wiecznej Pradze przez rabina i alchemika Liwę ben Becalela mocą kabalistycznej formuły

Twórczość Gustava Meyrinka (uważanego często za prekursora Franza Kafki, m.in. w dziedzinie krytyki biurokratycznego aparatu państwa) wychodzi naprzeciw odwiecznej, metafizycznej tęsknocie człowieka za nadnaturalnymi, lecz najzupełniej realnymi światami (realnymi, zdaniem Meyrinka, wyłącznie dla wtajemniczonych!) kryjącymi się poza granicami materii i naszych zmysłów. Wszystkie elementy utworów "szatana z Pragi" - a przede wszystkim spirytualizm, irracjonalizm, uwypuklanie wartości metafizycznych, opisy najprzeróżniejszych dziwnych zjawisk, obraz życia jako chaosu, postawa z gruntu anty-racjonalna, mniej lub bardziej pozornie alogiczna oraz założenie, że światy nadnaturalne współistnieją ze światem, który uważamy za rzeczywisty - są niewątpliwie powodem niezwykłej popularności jego dzieł.