..
jest pierwszym produktem opartym o inhibitory dekarboksylacji aminokwasów (etracen), przeznaczonym dla ludzi.

Proces ten zwany także oszczędnością metaboliczna był zaprezentowany w publikacjach naukowych w roku 2003 (R. Vespalec i inni), w 2005 (H. Liedreman), w latach 2007-09 ukazały się wyniki pracy grupy naukowców z Dr H. Różańskim wskazujące na skuteczność metody w tuczeniu zwierząt (zwiększenie o 7% masy końcowej). Skuteczność metody oszczędności metabolicznej (etracenu) w sporcie jest aktualnie określana.

Żaden z dostępnych na świecie suplementów nie wykorzystuje jeszcze opisanej metody.

O.M.A. jest pierwszym preparatem handlowym zawierającym etracen.Etracen stymuluje przyrost masy tkanki mięśniowej, poprzez hamowanie dekarboksylacji aminokwasów
i stymulowanie trawienia białek oraz oszczędzanie metaboliczne aminokwasów
i kierowanie ich do syntezy białek.

Działa podobnie do analogicznych związków opracowanych i od kilku lat wykorzystywanych
w hodowli do stymulowania wzrostu uwagi zwierząt.

Etracen powoduje zahamowanie aktywności transaminaz (aminotransferaza): alanine aminotransferase i asparate aminotransferase. Zmniejsza stężenie mikrosomalnych enzymów,
w tym cytochromu P-450 i Ndemetylazy benzfetaminowej.

Transaminazy powodują przeniesienie grup aminowych między różnymi aminokwasami (rdzeniami aminokwasów), przez co tempo i rodzaj szlaków metabolizmu (katabolizmu lub syntezy) poszczególnych aminokwasów ulęgają radykalnym zmianom. Konsekwencją tego jest podwyższenie we krwi poziomu fosfatazy zasadowej i wolnych aminokwasów. Jest to pozytywne działanie na przemianę materii, od niego zależy mechanizm stymulującego wpływu alkaloidów izochinolinowych na wzrost masy ciała.

O.M.A.
Etracen obniża stężenie toksycznych amin w jelitach i we krwi, pomagając w pracy wątroby. Aminokwasy cykliczne, np. tryptofan, tyrozyna, histydyna, fenyloalanina, prolina nie są wówczas nadmiernie rozkładane do amin, lecz włączane do budowy białek budulcowych enzymatycznych, przez co dochodzi do znacznej poprawy bilansu białkowego. Poprze zahamowanie rozwoju bakterii gnilnych i fermentacyjnych, obniżone zostaje stężenie szkodliwych amin w jelitach i we krwi (kadaweryna, putrescyna, skatol, indol).

Aminy obciążając nerki i wątrobę wpływają niekorzystnie na wzrost i rozwój organizmu. Powstające, szczególnie przy wysokobiałkowym odżywianiu, aminy dodatkowo obciążają wątrobę oraz układ nerwowy. Aminy będące produktami aminokwasów są odpowiedzialne za szybsze zmęczenie pracujących mięsni a ich obecność charakteryzuje dodatkowo nieprzyjemny zapach kału. W okresie stosowania etracenu przyjmowane aminokwasy są wchłaniane
i wykorzystane do syntezy białek enzymatycznych i strukturalnych. Składniki czynne etracenu redukują nieprzyjemny zapach kału wywodzący sie z procesów dekarboksylacji aminokwasów, fermentacyjnych i gnilnych. Takie niesprzyjające procesy w przewodzie pokarmowym można zauważyć szczególnie przy spożywaniu odżywek aminokwasowych i białkowych.

Wiedza dotycząca możliwości eliminowania amin za pomocą inhibitorów alkaloidowych jest stosunkowo młoda. Oddziaływanie alkaloidów izochinolinowych na przemiany związków merkaptonowych zostało opisane w 2003 roku (R. Vespalec, P. Bartak, V. Šimánek i M. Vlcková1). Prace oraz publikacje dotyczące praktycznego zastosowania tych związków prowadzone były m.in. przez Dr Henryka Różanskiego2,3 (autora składu etracenu). Etracen działa antykatabolicznie w stosunku do aminokwasów i białek ustrojowych. Przy podawaniu zwierzętom alkaloidów izochinolinowych zawartych w etracenie obserwowano wzrost masy ciała o wartość 7% masy końcowej (dodatkowy 1kg na każde 14kg w-agi)2,3,4. Dzięki tak dużej efektywności związki te zostały wprowadzone jako alternatywa dla zakazanych od roku 2005 antybiotykowych stymulatorów wzrostu i kokcydiostatyków3. Rzeczywiste rezultaty u ludzi są przedmiotem prowadzonych eksperymentów.