MEDAL WOJSKA
Medal Wojska – polskie odznaczenie wojskowe. Medal Wojska został ustanowiony dekretem Prezydenta RP na Uchodźstwie w Londynie dnia 3 lipca1945. Nadawany był żołnierzom wojsk lądowychPolskich Sił Zbrojnych na Zachodzie za czyny dokonane w czasie II wojny światowej.
Medal mógł być nadany:
W przypadku nadania medalu za szczególnie sumienną służbę warunkiem jego nadania było odbycie służby:
Okres służby liczony był od dnia 1 września 1939.
Medal mógł być nadany tej samej osobie czterokrotnie. Nadawany był przez Prezydenta RP na Uchodźstwie, który we wrześniu 1945 upoważnił do nadawania medalu:
Medal ten nie został przyjęty do systemu odznaczeń PRL. Dopiero ustawą Sejmu RP z dnia 16 października 1992 Medal Wojska uznano za odznaczenie o charakterze wojskowym w polskim systemie odznaczeń, jednocześnie uznając jego nadawanie za zakończone.
Odznaką Medalu Wojska jest medal okrągły wykonany z jasnego brązu o średnicy 35 mm. Na awersie znajduje się wizerunek orła państwowego z koroną, trzymającego w szponach poziomo miecz. Na rewersie jest napis w trzech wierszach: POLSKA / SWEMU / OBROŃCY. Ponad napisem i pod nim umieszczono liście dębowe. Zdarzają się medale o nieco większych rozmiarach (37 mm) i różniące się niewielkimi zmianami rysunku orła.
Wstążka medalu ma szerokość 36 mm i jest koloru ciemnoczerwonego z dwoma białymi paskami o szerokości 2 mm wzdłuż brzegów oraz dwoma takimi samymi paskami w odstępie 9 mm od brzegu. Kolejne nadania medalu oznaczano umieszczeniem na wstążce medalu metalowego okucia o szerokości 5 mm w kształcie listewki z brązu z liśćmi dębowymi.