|
Masyw Śnieżnika (332.62), (czes. Králický Sněžník, niem. Glatzer Schneegebirge) – najwyższe pasmo górskie w polskiej części Sudetów Wschodnich, położone po obu stronach polsko-czeskiej granicy, na południowy wschód od Kłodzka.
Od zachodu Masyw ograniczony jest rowem Górnej Nysy i Przełęczą Międzyleską od Gór Bystrzyckich, a tym samym od całych Sudetów Środkowych. Na północy granicę stanowi dolina Pogonnej, na południu zaś przechodzi w przedgórze Wysokiego Jesionika.
Na wschodzie, poprzez Przełęcz Płoszczynę, graniczy z Górami Bialskimi (czes. Rychlebské hory). Obszar Masywu w większości należy do Polski (powiat kłodzki, województwo dolnośląskie) – w granicach kraju znajduje się ok. 200 km² – pozostała jego część leży w Czechach.
Niektórzy geografowie do Masywu Śnieżnika włączają Krowiarki, wtedy północną granicę stanowi dolina Białej Lądeckiej od Stronia Śląskiego, przez Lądek-Zdrój, Radochów, Trzebieszowice, Ołdrzychowice Kłodzkie, Żelazno po Krosnowice.
Góry Bialskie (niem. Bielengebirge, cze. Bělské vrchy) – zwarta grupa górska, włączana często w obszar masywu Śnieżnika, jako jego wschodnia część. Za ich początek, od strony zachodniej, uznaje się Przełęcz Płoszczynę (817 m n.p.m.), będącą zarazem turystycznym przejściem granicznym Polska–Czechy. Od północy i wschodu góry te graniczą z Górami Złotymi, a od południowego wschodu z Jesionikami. Patrząc od strony doliny, góry te wznoszą się od południowego wschodu nad Stroniem Śląskim i ciągną aż nad wieś Bielice.
Według (Regionalizacji fizycznogeograficznej Polski) J. Kondrackiego wchodzą w skład Gór Złotych (332.61). Podobnie uważają czescy geografowie, dla których "Rychlebské hory" rozciągają się od Przełęczy Płoszczyna do Przełęczy Ramzowskiej (czes. Ramzovske sedlo).
Góry Bialskie są pod względem ukształtowania najdziwniejszym pasmem sudeckim. Składa się na nie grupa gór rozchodzących się w kilku kierunkach lecz bez szczytu pełniącego rolę zwornika (tak jak np. Śnieżnik). Dzielą się na dwie części: północną i południową, oddzielone od siebie Przełęczą Suchą (1006 m n.p.m.), oraz dolinami Białej Lądeckiej i Morawki.
Opis geograficzny
Część północna stanowi zwarte wyniesienie ze szczytami pomiędzy 1000 a 1100 metrów (najwięcej Czernica 1083 m n.p.m.) i w stronę północną (Stary i Nowy Gierałtów) rozchodzące się w postaci dwóch słabo zaznaczonych grzbietów. Część południowa - to graniczne pasmo o dużo wyraźniej zaznaczonej linii grzbietowej i większych przewyższeniach. Tutaj też znajduje się najwyższy szczyt Gór Bialskich - Postawna (1124 m n.p.m.).
Zbocza Gór Bialskich stromo opadają ku dolinom przy często spłaszczonych (część północna) szczytach. Stanowią, zwłaszcza w połączeniu z Masywem Śnieżnika, rozległy teren o wysokich walorach turystycznych, narciarskich i przyrodniczych (ze względu na pierwotną przyrodę i niskie zaludnienie nazywany też sudeckimi Bieszczadami). Warto wspomnieć też, że nie znajdziemy tu dużej ilości terenów zielonych, o czym powinni pamiętać turyści wybierający się w te regiony ziemi kłodzkiej.
| 
