Konstrukcja aparatów do sztucznego wytwarzania ozonu, zwanych ozonizatorami,

umożliwiła poznanie właściwości fizycznych, biochemicznych ozonu, a także jego wpływ n

a metabolizm komórek. Ozon jest gazem bardzo dobrze rozpuszczalnym w wodzie,

osoczu krwi i płynach tkankowych naszego organizmu. Nawet podany w formie gazu

bezpośrednio do naczynia krwionośnego natychmiast ulega rozpuszczeniu w osoczu

oraz łączy się z hemoglobiną krwinek czerwonych. Ozon posiada także znacznie

większe powinowactwo do hemoglobiny erytrocytów niż tlen. Te fizyczne właściwości

ozonu wykorzystywane są w leczeniu niedokrwienia narządów i tkanek spowodowanych

miażdżycą tętnic - niedokrwienia mózgu, serca i kończyn dolnych oraz innych części ciała.

Ozon jako bardziej wartościowy energetycznie od tlenu dostarczony do niedokrwionych

z powodu miażdżycy tkanek i narządów poprawia ich utlenowienie i przyspiesza

metabolizm komórkowy. Poprawia w ten sposób funkcje organów i narządów oraz

zapobiega zagrażającej martwicy tkanek.