WSTĘP



»Te saeculorum Principem, Te, Christe, Regem gentium... Leges et artes exprimant.« (Hymn na śuiicto Chrystusa-Króla.)
Od czasom Woltera pokutuje jeszcze gdzieniegdzie, u) dość zacofanych wprawdzie środowiskach, przestarzałe wyobrażenie, że Kościół jest wrogiem postępu, że jest niechętnym lub przynajmniej obojętnym na rozwój sztuki i nauki. A jednak jest wręcz przeciumie! Kościół jest matką i piastunką nowożytnej kultury, ceni i pielęgnuje sztukę, ale jednocześnie czuuja, aby ona nie zeszła na manoujce, aby nie była sama sobie celem i bożyszczem (»sztuką dla sztuki«), lecz aby, jak filozof ja jest »ancilla Theologiae« tak ona stała się »ancilla Liturgiae«. Sztuka uj służbie liturgji stworzyła swe najwspanialsze arcydzieła: od katedr gotyckich uj Chartres, Kolonji lub Toledo — do »Requiem« Mozarta lub »Improperjóuj« Palestriny; od »Boskiej Komedji« Dantego do »Ostatniej Wie-czerzy« Leonarda da Vinci lub malowideł ściennych J. H. Rosena uj katedrze ormiańskiej we Lwowie.
Kościół kocha Piękno, bo ono jest rodem z nieba; Kościół pragnie abyśmy się - słowem Piusa X -»modlili pięknem«. Hymn nieszporny na poświęcenie kościoła: »CoeIestis Urbs Jerusalem«, jest przecudną pieśnią na cześć Piękna:
»O miasto niebiańskie, Jerozolimo śiuięta, błogosławione widzenie pokoju!1) Zbudowana z żywych kamieni, wznosisz się do gwiazd, otoczona na wzór Oblubienicy tysiącem tysięcy Aniołów*:
»CoeIestis Urbs Jerusalem, Beata pacis visio, Quae celsa de vivenlibus Saxis ad astra tolleris, Sponsaeąue ritu cingeris Mille Angeloriim millibus.«
»O szczęsna Oblubienico! Chwała Ojcowska jest twem wianem, Oblubieniec zalewa Cię swą łaską, o Królowo najpiękniejsza, poślubiona Chry-stusowi-KróIowi, jaśniejące Ty miasto niebieskie!«
»O sorte nupta prospera, Dotata Patris gloria, Respersa Sponsi gratia, Regina formosissima, Christo iugata Principi, Coeli corusca civitas.«
»Twe bramy błyszczące perłami dla ujszystkich stoją otworem; każdy bowiem śmiertelnik, znoszący ziemskie cierpienia dla miłości Chrystusa, zasługą cnoty jest tu wprowadzony*:
»Hic margaritis emicant, Patentąue cunctis ostia: Virtute namąue praevia Mortalis illuc ducituT, Amore Christi percitus Tormenta quisquis sustinet.«
»Kamienie, składające się na te mury, zostały ociosane zbawiennemi uderzeniami młota i wielo-rakiem obrobieniem, a wypolerowane dłótem artysty, który je połączył stosownem spojeniem i umieścił na szczycie »Scalpri salubris ictibus,
Et tunsione plurima,
Fabri polita malleo
Hanc saxa molem construunt,
Aptisąue iuncta nexibus
Locantur in fastigio.«
»Któż nie czuje w tych słowach, — mówi kardynał Mercier — że Kościół jest rozmiłowany w Pięknie pod wszystkiemi formami, czy ono się wyraża uj dziełach pędzla czy dłóta, pióra czy tonów ?«
Niemiecki malarz Oyerbeck1) stworzył obraz mało może u nas znany, ale odpowiadający w zupełności naszej myśli, gdyż wyraża właśnie to, co nam stoi w tej chwili przed oczyma duszy. Artysta zatytułował swe dzieło »Das Magnificat der Kunste«. — Wgórze Matka Boska z Dzieciątkiem,
jako symbol poezji1); po bokach Datuid z harfą (muzyka), Salomon z modelem morza miedzianego (plastyka), śuj. Łukasz przy sztalugach (malarstwo), św. Jan Apostoł z planem niebieskiej Jerozolimy (architektura), dalej w głębi śuj. Piotr z kluczami i stu. Pauieł z mieczem.
Nadole fontanna o dujóch basenach, z których dolny symbolizuje sprawy ziemskie, a górny — niebieskie; z niej biją 3 promienie kryształowej irody: to wiara, nadzieja i miłość. Naokoło tego zdroju żywego, tryskającego nieustannie w Kościele, artysta ugrupował przedstawicieli wszystkich gałęzi sztuki: poznać tam można Rafaela i Leonarda, Michała Anioła i Bramanta, Dantego i Miltona, Calderona i Klopstocka, Gwidona z Arezzo i Pa-iestrinę, — słowem wszystkich artystów, którzy czerpali natchnienie »de fontibus Salvatoris« i dzieła suiego genjuszu poświęcili na służbę Bożą, śpiewając Mu — każdy swoją sztuką — pochwalne »Magnificat«. Naprzodzie Karol W. i Leon X, —Cesarstwo i Papiestwo, — jako mecenasi sztuk wszelkich. W rogu obrazu, obyczajem dawnych malarzy Quattrocenta, umieścił Overbeck siebie i siuoich dwóch przyjaciół, Veita i Corneliusa,
jak on Nazarejczyków, jak on gorliwych konwer-tytów, którzy doszli do Prawdy drogą Piękna i starali się »żyć po chrześcijańsku, aby móc po chrześcijańsku malować«.
W tym tomiku szkiców liturgicznych zebrano szereg artykułów, rozproszonych dotąd po różnych czasopismach krajowych i zagranicznych, a mających charakter raczej artystyczny, oparty o Iiturgję, lub przynajmniej o religję, w której prawdziwa sztuka najchętniej szuka natchnienia. »Coby zostało z wielkiej sztuki, — pyta kardynał Mercier w przemówieniu do uczniów belgijskiej Szkoły Sztuk Pięknych, — gdyby w chwili jakiegoś szału wandalizm laicyzatorów sprzątnął z powierzchni ziemi wszystko to, co w rzeźbie lub architekturze, w poezji, muzyce lub malarstwie, opiera się o ideę religijną, chrześcijańską, katolicką?...* Wielki i świętobliwy Prymas Belgji nie dożył zburzenia wspaniałego soboru Spasitiela w Moskwie przez bolszewików, ani barbarzyńskich ekscesów ich pojętnych uczniów, fanatyków anty-religijnych w Hiszpanji.
Oby dla naszych artystów zawsze hasłem było to piękne słowo malarza Overbecka:
»Sztuka jest mi harfą do śpiewania hymnów na cześć Pana«.
S. M. R.
JAZŁ0W1EC, te święto Wniebowstąpienia Pańskiego 5 maja 1932 r.



SPIS TREŚCI:



DANTE A UTURGJA.........,....... t
KAROL WIELKI A LITURGJA.............26
SW. AUGUSTYN A ŚPIEW LITURGICZNY ........ 33
DWIE PIEŚNI SW. AUGUSTYNA...........41
ANIOŁ PAŃSKI...................4g
DWA »STABAT MATER«...............55
BEETHOVEN A LITURGJA..............ó&
MOZART I JEGO »REQUIEM«.............7g
GOETHE A RELIGJA.................go
PŁYTY GREGORJANSKIE...............I03
UTURGJA KARTUZJANSKA..............112
WERGILJUSZ JAKO POETA MESJANICZNY......U9
OŁTARZ MARJACKI WITA STWOSZA.........,30
SOBÓR EFESKI....................ua
ORMIANIE W POLSCE................152
MALOWIDŁA ŚCIENNE J. H. ROSENA........162
»DREIZEHNLINDEN« A LITURGJA.........I73
BOG Z NAMI...................l86
LITURGJA A PAPIEŻE XX uj..............19»
1 ¦
!



WIELKOŚĆ 19X13CM,TWARDA OKŁADKA,LICZY XI,211 STRON.

STAN:OKŁADKA DB,STRONY SĄ POŻÓŁKŁE,POZA TYM STAN W ŚRODKU DB/DB+ .

KOSZT WYSYŁKI WYNOSI 10 ZŁ - PŁATNE PRZELEWEM / KOSZT ZRYCZAŁTOWANY NA TERENIE POLSKI,BEZ WZGLĘDU NA WAGĘ,ROZMIAR I ILOŚĆ KSIĄŻEK - PRZESYŁKA POLECONA EKONOMICZNA + KOPERTA BĄBELKOWA.W PRZYPADKU PRZESYŁKI POLECONEJ PRIORYTETOWEJ PROSZĘ O DOPŁATĘ W WYSOKOŚCI 3ZŁ.KOSZT PRZESYŁKI ZAGRANICZNEJ ZGODNY Z CENNIKIEM POCZTY POLSKIEJ / .

WYDAWNICTWO POZNAŃ 1934.

INFORMACJE DOTYCZĄCE REALIZACJI AUKCJI,NR KONTA BANKOWEGO ITP.ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE "O MNIE" ORAZ DOŁĄCZONE SĄ DO POWIADOMIENIA O WYGRANIU AUKCJI.

PRZED ZŁOŻENIEM OFERTY KUPNA PROSZĘ ZAPOZNAĆ SIĘ Z WARUNKAMI SPRZEDAŻY PRZEDSTAWIONYMI NA STRONIE "O MNIE"

NIE ODWOŁUJĘ OFERT KUPNA!!!

ZOBACZ INNE MOJE AUKCJE

ZOBACZ STRONĘ O MNIE