Akcja tej wyjątkowo oryginalnej produkcji toczy się w fantastycznym świecie zamieszkanym przez wiele mitycznych stworów, m.in. wywerny, gryfy, gigantyczne kraby i czerwie. Fabuła w Magic Carpet odgrywa marginalną rolę – głównym bohaterem gry jest młody czarodziej, który po śmierci swojego mentora, decyduje się pójść w jego ślady. Celem zmagań jest zebranie wystarczającej ilości many, by przywrócić pokój w targanych przez wewnętrzne konflikty krainach. Bezwzględna wojna toczy się właśnie o tę cudowną energię, którą niektórzy magowie zapragnęli wykorzystać w niecny sposób.

W każdej z pięćdziesięciu misji gracz otrzymuje do dyspozycji zamek, który jest jednocześnie jego sanktuarium i bazą wypadową – tutaj transportowana jest mana zebrana podczas zmagań, tutaj również można odzyskać straconą w wyniku walki energię. Czarodziej porusza się po świecie za pomocą tytułowego latającego dywanu. Nietypowy środek lokomocji przypomina w prowadzeniu śmigłowiec, natomiast jego główną zaletą jest to, że może poruszać się w trzech wymiarach. Odzyskaną w trakcie zmagań manę zbierają specjalne balony, które podróżują po krainie niezależnie od poczynań grającego. W późniejszej fazie rozgrywki twierdzę należy rozbudowywać, dzięki czemu w świat będą wysyłane kolejne transportowce, a cały proces zostanie odpowiednio przyspieszony.

Część niezbędnej do zaliczenia etapu many znajduje się w rękach wspomnianych wcześniej stworów, a także innych czarodziejów, którzy dysponują własnymi zamkami. Ostra walka o życiodajną energię staje się więc nadrzędnym celem – o tym, jak sprawnie likwidujemy wrogów, w głównej mierze zależy nasze powodzenie. Z myślą o rywalizacji autorzy przygotowali ponad dwadzieścia różnorodnych czarów, zarówno defensywnych (tarcze ochronne), jak i ofensywnych (kule ognia, meteory, błyskawice). Dostępne są również zaklęcia pomocnicze, pozwalające na przykład wezwać armię szkieletów, walczących po naszej stronie lub teleportować się do twierdzy, by szybko zregenerować energię.

Magic Carpet zostało znakomicie zrealizowane pod względem technicznym, choć wysoka jakość oprawy wizualnej odbiła się negatywnie na wymaganiach sprzętowych, stosunkowo dużych jak na tamte czasy (Pentium 75 w rekomendowanych wymaganiach sprzętowych). W zamian gra oferowała w pełni trójwymiarowe mapy, dynamiczne oświetlenie, cieniowanie Gourarda, refleksy w wodzie, efekt mgły, przezroczystość i deformację terenu. Autorzy nie zapomnieli też o trybie multiplayer – ich produkt pozwalał rywalizować aż ośmiu graczom jednocześnie.