Małe Instrumenty:
Paweł Romańczuk, Marcin Ożóg, Tomasz Orszulak, Jędrek Kuziela, Maciek Bączyk
guest:
Andrzej Załęski
Music: Paweł Romańczuk
Recorded: Studio Rogalów Analogowy, 2011 by Wojcek Czern
Mastering: Piotr Nykiel
Oj Bałem się Ubóstwianych Haftów
czyli osobliwa firma fonograficzna OBUH
prezentuje
TRZECI album długogrający CD
grupy
M A Ł E I N S T R U M E N T Y
w składzie:
Paweł Romańczuk, Maciej Bączyk, Tomasz Orszulak, Marcin Ożóg, Jędrzej Kuziela oraz gościnnie Andrzej Załęski
pod znamiennym tytułem ”Chemia i fizyka”.
Niejakim podnieceniem ogłaszam wydanie trzeciego albumu zespołu MAŁE INSTRUMENTY. Po utworach Antonisza i Chopina, których kompozycje gościły na pierwszych dwóch płytach zespołu, przyszła kryska na matyska, i oto mamy pierwszy krążek z utworami założyciela zespołu Pawła Romańczuka, a więc w pewnym sensie pierwszy właściwy. Co tu jest i czego tu nie ma, na wołowej skórze by nie spisał. Zamykam oczy. Przydrożna kuźnia małych instrumentów, których jest bezlik. A ściany jej koronkowe, kruche, złożone z kart długoletnich lektur awangardy rocka, kobajańskiego fenomenu Zeuhl, rzeźby elektro-akustycznej i uciesznej muzyki francuskiej w kaszkiecie. Spoceni kowale posapują mrucząc gniewnie. Problemat chemii w środowisku fizyki. Wtem znikąd pojawia się tłustawy pancernik i jak gdyby nigdy nic, grzebie nosem w mrowisku. Mrówki robią mu kuku. Bociany spacerują po desce stołowej, na odpust przyjechał sam Ennio M. Przez szpary między deskami widzę stertę pianin przykrytą dziurawym garniturkiem komunijnym. Gdzie mieszkają lwy? O co tu chodzi? Podwinięte rękawy, w cichości ducha pilne stukanie przekuwanych stopów co by uzyskać ten splot jedyny. Wystrój kuźni jest karkołomny, wręcz utopijny. Bagatela. Nagranie z Rogalowa Analogowego, wyniesione przez Piotra Nykiela. Wasze zdrowie.
Wojcek Czern.
Małe Instrumenty to grupa artystyczna koncentrująca się na poszukiwaniach dźwiękowych w sferze małych instrumentów. Instrumentarium określające zakres tych brzmieniowych eksperymentów to wciąż poszerzająca się grupa profesjonalnych instrumentów niewielkich rozmiarów, dźwiękowych zabawek, kuriozalnych wynalazków muzycznych i całej masy drobiazgowych przedmiotów wydających dźwięki. W ten sposób konstruowana muzyka eksponuje niepowtarzalny charakter barw, czasem piękny i kunsztowny, czasem zaskakujący i odkrywczy, a czasem ujawnia ułomności brzmienia i cieszy ograniczeniami. To oznacza, ze zespół zawsze staje przed koniecznością poszukiwania nowych rozwiązań.
|
