Michael S. Neiberg, Dawid Jordan FRONT WSCHODNI 1914 - 1920 - Od Tannenbergu do wojny polsko-bolszewickiej.

Seria "Historia I wojny światowej"

Wyd. Rebis, Poznań 2010, 226 str., twarda oprawa, lakierowana obwoluta, nowa, stan idealny

W 1914 roku autokratyczne Imperium Rosyjskie wchodziło w sojusze z demokratyczną Francją i Wielką Brytanią oraz niewielkim Królestwem Serbii w ramach szeregu traktatów zawieranych pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku, których celem było odparcie zagrożenia ze strony Niemiec i Austro-Węgier.

W sierpniu, wraz z wybuchem wojny, zmobilizowane wojska rosyjskie wkroczyły na tereny Prus i Galicji. Mimo przewagi liczebnej po stronie przeciwnej dowódca armii niemieckiej, Paul von Hindenburg, odniósł zwycięstwo nad częścią wojsk rosyjskich w bitwie pod Tannenbergiem w sierpniu 1914 roku, po czym miesiąc później pokonał kolejne oddziały w bitwie nad Jeziorami Mazurskimi. Rosjanom powodziło się lepiej w starciach z siłami austro-węgierskimi w Galicji, przynajmniej do czasu, gdy ich przeciwnik uzyskał niechętne wsparcie ze strony swego niemieckiego sojusznika.

W 1915 roku Najwyższe Dowództwo Niemiec skupiło swoje wysiłki wojenne na froncie wschodnim, czego efektem było wielkie zwycięstwo Niemiec w bitwie pod Gorlicami-Tarnowem, następnie zajęcie Warszawy oraz setek kilometrów kwadratowych terytoriów wcześniej pozostających pod kontrolą Rosji.

Rosyjska ofensywa Brusiłowa latem 1916 roku i przystąpienie Rumunii do wojny po stronie ententy sprawiły, że szale wojny przechyliły się na drugą stronę, ale tylko do czasu. Ofensywa Brusiłowa weszła w fazę bierności, a Rumunia została skutecznie wyrugowana z wojny za sprawą ofensywy państw centralnych, głównie za sprawą połączonych wysiłków Niemiec i Bułgarii.

Narastające niepokoje w Rosji doprowadziły ostatecznie do wybuchu pierwszej rewolucji w 1917 roku i abdykacji cara Mikołaja II. Ofensywa Rządu Tymczasowego zakończyła się porażką, a druga rewolucja w listopadzie zaowocowała przejęciem władzy przez bolszewików. Po zawarciu pokoju z Niemcami bolszewicy wszczęli wojnę domową przeciwko antybolszewickiej Białej Armii, która otrzymała militarne wsparcie ze strony państw ententy. Ten konflikt, w połączeniu z wojną z nowo wskrzeszonym państwem polskim w 1919 roku sprawił, że wielkoskalowe walki w Rosji zakończyły się dopiero pod koniec 1920 roku.