Rzadki i ładny denar wybity dla legionu II (lub IV) przez Marka Antoniusza w r. 32 lub 31 przed Chr., tj. w ramach przygotowań do starcia z Oktawianem w bitwie pod Akcjum  (Crawford 544/14 lub 544/17; Albert 1715 lub 1717; na temat skrótów zob. Awianowicz, Kompendium (2010), s. 118):

 Aw. rzymska galera w prawo, nad nią ANT(onius) AVG(ur), pod nią: III VIR R(ei) P(ublicae) C(onstituendae) [tj. "Antoniusz Augur, członek Kolegium Trzech do Uporządkowania Państwa"];
Rew. orzeł legionowy (łac. aquila) między dwoma sztandarami (łac. signa), poniżej orła legenda: LEG(ionis) - II lub IV [tj. gen. "legionu II" lub "IV" sc. "moneta"].

Waga: 3, 44 g

Oferowany denar został wybity w ruchomej mennicy wojskowej specjalnie w celu wypłacenia żołdu legionowi II (lub IV - moneta na dole rew. niedobita) przed decydującym starciem między Markiem Antoniuszem a Oktawianem i Agryppą, do którego doszło w 31 r. przed Chr., gdy w bitwie morskiej pod Akcjum flota Oktawiana rozgromiła armię Kleopatry VII i jej rzymskiego kochanka.

Ponieważ Antoniusz przed decydującą fazą konfliktu z Oktawianem chciał pozyskaj lojalność żołnierzy licznymi nagrodami pieniężnymi, zabrakło mu kruszcu na bicie pełnosrebrnej monety. Wobec tego denary emisji "legionowych" mają nieco niższą wagę (średnia dla monet Oktawiana to 3,8-3,9 g) oraz niższą zawartość srebra (ok. 70-80% zamiast blisko 100%), przez co dość powszechnie utrzymywały się w obiegu po reformie Nerona, który w 64 obniżył wagę denara i nieco zawartość w nim czystego kruszcu. Długa obecność w obiegu z kolei wpłynęła na zły stan zachowania większości monet Antoniusza tego typu.

Oferowany egzemplarz mimo dość niestarannego bicia jest w ponadprzeciętnym stanie.