Topinambur pochodzi z Ameryki Północnej. Do Europy przybył na początku XVII wieku  i stał się jednym z podstawowych źródeł zapotrzebowania na węglowodany.

Później  został wyparty przez ziemniaki. Obecnie topinambur przeżywa swój renesans i coraz częściej stanowi źródło pożywienia i leków.

Topinamburu po wykopaniu nie da się długo przechowywać w postaci świeżej. W postaci suszonej i zmielonej można przez cały rok tworzyć z niego zdrowe i pyszne dania.

Topinambur ze względu na dużą zawartość węglowodanu – inuliny, zalecany jest głównie dla diabetyków oraz osób odchudzających się.

Mąka z topinamburu może służyć do wielu celów np.:

• placki z topinamburu (tak jak placki z ziemniaków), 
  
• kotlety z mąki z topinamburu,
• dodatek do sosów, 
• dodatek do zup,
• oraz w innych formach według upodobań.