Pszenica (Triticum L.) – rodzaj zbóż z rodziny wiechlinowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej i środkowej Azji. Wyróżnia się około 20 gatunków pszenicy. Oprócz jęczmienia jest najstarszym zbożem chlebowym uprawianym od co najmniej 6 tysięcy lat.

Wykorzystuje się ją do produkcji najlepszych gatunków mąk, służących do wyrobu chleba, makaronów, produktów cukierniczych.

Ziarna, które zawierają duże ilości skrobi. Zawiera najwięcej białka i glutenu ze wszystkich gatunków zbóż. Dostarczają one także organizmowi: estrogeny, ryboflawinę, tiaminę, niacynę, karoten, tokoferol. Bogata w związki mineralne (sodu, wapnia, potasu, magnezu, fosforu, siarki, żelaza) i witaminy B1, B2, D, E, K, PP.

Skład ziarniaków zależy od odmiany oraz technologii produkcji, jakości gleby i warunków pogodowych i przeciętnie wynosi: woda – 13,2%, białko – 11,7%, węglowodany – 69,3%, błonnik – 2%, tłuszcze – 2%, substancje mineralne – 1,8%.

Większość pszenic pochodzi z Bliskiego Wschodu lub Azji Środkowej, z klimatu umiarkowanego ciepłego, niektóre powstały w wyniku spontanicznego lub świadomego krzyżowania we wtórnych ośrodkach rozprzestrzenienia.

Wymagania glebowe pszenicy są dość wysokie, należy ją uprawiać na dobrych glebach posiadających dużą zdolność magazynowania wody. Przy pogorszeniu warunków uprawy pszenica reaguje dużym spadkiem plonu. Również w kontekście wymagań klimatycznych pszenica jest wymagająca, źle wpływają na nią zarówno gorące dni jak i za niskie temperatury a także nadmiar wody.