Autorka książki wspomina swoje spotkania z Czesławem Miłoszem. Znajomość zawarta przy okazji wywiadu, przeprowadzonego przez młodą wtedy dziennikarkę z laureatem Nagrody Nobla, miała ciąg dalszy. Autorce przyszło jeszcze wiele razy spotykać się z Miłoszem w jego krakowskim mieszkaniu, a także prowadzić z nim korespondencję, która wraz z niepublikowanymi zdjęciami poety znalazła się w tej pełnej osobistych wątków książce. Wertując karty książki, mamy sposobność odkryć Miłosza nieznanego, dowiedzieć się trochę o tym, jaki był prywatnie. Możemy też zobaczyć człowieka nastawionego na słuchanie swojego rozmówcy, ciekawego jego życia, myśli, twórczości. Zapis tych spotkań pokazuje, że Miłosz nie udzielał „światłych rad” i źle się czuł w roli Mistrza. Potrafił się za to cieszyć, śmiać i – dla tych, których utwory jakoś mu trafiły do przekonania – mieć czas oraz czujną uwagę.