INSTYTUT IM. JERZEGO GROTOWSKIEGO

WITA NA AUKCJI KSIĄŻKI

Mój Grotowski

Autor: Tadeusz Burzyński
Tytuł: Mój Grotowski
Wybór i opracowanie: Janusz Degler, Grzegorz Ziółkowski

Posłowie: Janusz Degler

Data wydania: 2006
ISBN: 83-[zasłonięte]448-9-2
Format: 143x204 mm
Liczba stron: 405
Rodzaj oprawy: miękka

Grotowski dla mnie – a jak sadzę i dla wielu innych – jest źródłem.
Ze źródła można czerpać ożywczą wodę, gasić pragnienie. Można nią handlować. Można ją przetwarzać, coś dodając, butelkując, nieraz bezwiednie psując, a nawet zatruwając. Każde źródło jest początkiem rzeki. Te zaś mogą użyźniać nieurodzajne obszary, mogą też wzbierać, wylewać, niszczyć. Trzeba umieć współżyć z rzeką. Jeśli jednak zdarzy się powódź, trudno jej przyczyny upatrywać u źródła.

[fragment książki]

Znam osobiście Grotowskiego od z górą ćwierćwiecza. Mam chyba prawo powiedzieć, że przyjaźnimy się. Odbyłem z nim wiele rozmów. Robiłem z nim wywiady. Obejrzałem wielokrotnie jego najważniejsze przedstawienia. Uczestniczyłem w "Special Project", "Przedsięwzięciu Góra", w jednej z faz Teatru Źródeł i w kilku stażach prowadzonych przez jego najbliższch współpracowników w latach siedemdziesiątych. Uzyskałem z pierwszej ręki informacje na temat prac, jakie prowadzi obecnie w Pontederze. Przeczytałem wszystko, co napisał Grotowski i wiele z tego, co napisano o nim. Sam jestem autorem licznych publikacji o Laboratorium i jego twórcy. Zdarza mi się występować w roli popularyzatora tego zjawiska i komentatora filmów z archiwum Teatru Laboratorium. Biorąc to wszystko pod uwagę, mógłbym pretendować do tytułu kompetentnego znawcy przedmiotu. Nieprawda. Niewiele wiem o Grotowskim i jego poszukiwaniach, choć nieraz ulegałem złudzeniu, że jest inaczej. Grotowski był i pozostaje dla mnie zagadką, tajemniczym wyzwaniem. [...]
"Mój Grotowski" ucieleśniał ideał twórczego życia. Rozpoznać swe dyspozycje i iść konsekwentnie zgodnie z nimi, stawiać pytania, szukać, nie zatrzymywać się, nie ulegać inercji, nie popadać w samozadowolenie, nie przywiązywać do zdobytej pozycji czy sławy. Jeśli twoja droga prowadzi przez teatr, rób teatr po drodze. Gdy przekracza to terytorium, idź dalej. Być twórczym, to żyć naprawdę. Reszta jest nieważna. Nieważna jest nawet sława, o której tak często marzymy. Ta zresztą - sława autentyczna - nie jest czymś do zaprogramowania, może się zdarzyć. Po drodze.[...]
Ile wspólnego z Grotowkim ma "mój Grotowski"? Czy powinienem o nim pisać? Nie wiem. Systematycznie staram się weryfikować swą niepewną wiedzę. Chciałbym, żeby była możliwie zobiektywizowana. Ale ostatecznie każdy tyle może skorzystać z Grotowskiego - jak i z innych Źródeł - ile potrafi.

[z rozdziału Mój Grotowski]

Tadeusz Burzyński – urodzony 1 sierpnia 1939 roku w Nadwornej. Dziennikarz, krytyk teatralny, wieloletni komentator i interpretator twórczości Jerzego Grotowskiego. Publikował Dialogu, Literaturze, Odrze, Scenie, Teatrze. Przez wiele lat związany z wrocławską Gazetą Robotniczą. Razem ze Zbigniewem Osińskim opublikował Laboratorium Grotowskiego (Warszawa 1978). Zmarł we Wrocławiu w 1998 roku.