Jedna z ciekawszych książek epistolarnych w historii polskiej literatury. Obejmuje korespondencję trwającą ponad ćwierć wieku. On - Andrzej Czajkowski, najmłodszy laureat V Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w 1955 roku, a w roku 1956 zdobywca III nagrody w Konkursie im. Królowej Elżbiety Belgijskiej - jednym z najtrudniejszych konkursów pianistycznych na świecie. Już wówczas doceniony przez Artura Rubinsteina, który powiedział o nim: "Jest jednym z najwybitniejszych pianistów swojej generacji, jest nawet kimś więcej: to cudowny muzyk". Po otrzymaniu stypendium rządu belgijskiego nie wrócił do Polski, ale zawsze podkreślał, że jest polskim pianistą i kompozytorem. Występował w wielu salach koncertowych świata, z najlepszymi orkiestrami i najwybitniejszymi dyrygentami. Równie intensywnie przez te wszystkie lata Czajkowski oddawał się swojej największej pasji - kompozycji. Ona - Anita Halina Janowska, wówczas Halina Wahlmann, była koleżanką Andrzeja z Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Poznali się i zaprzyjaźnili na początku lat pięćdziesiątych. Po Konkursie Chopinowskim zamieszkali razem. Mimo homoseksualnych skłonności Andrzeja planowali małżeństwo. Ona marzyła o dziecku z nim, a on po wyjeździe z Polski pisał: "Kupimy w Paryżu mieszkanie. Chcę mieć dużo dzieci, żeby mieć dla kogo grać i dla kogo żyć". Nic z tych planów jednak nie wyszło. Halina Janowska zdecydowała się na małżeństwo z innym mężczyzną w Polsce. Uczucie do Andrzeja, niespełniona miłość, wydawało się sprawą zamkniętą, ale korespondencja między nimi trwała nadal. O Czajkowskim pisała Hanna Krall - demoniczny pianista, ale przede wszystkim kompozytor. Zmarł w 1982 roku, oddał swoją czaszkę Royal Shakespeare Company; rok temu grała czaszkę błazna królewskiego Yoricka w Hamlecie. [...]Listy Andrzeja Czajkowskiego i Haliny Sander to przypadek bez precedensu. Nie czytałem jeszcze takiej korespondencji. On, artysta popadający w długie okresy depresji, homoseksualista, dziecko getta, niepoukładany samotnik, ona, próbująca swoich sił w pisaniu, zajmująca się kryminologią i psychologią zbrodni, marzycielka uciekająca od realizmu. Wymieniają listy ponad 20 lat. Listy te są pełne miłości, uwielbienia, bólu, kłótni, poniżenia, pogardy, masochizmu, często miłości graniczącej z nienawiścią. Rozkochuje ją w sobie i odrzuca, wabi do siebie i uderza, jest jej demonem i diabłem stróżem. [...] Zrywają ze sobą kontakt i znów do siebie wracają. Cóż za lektura! W dodatku to nie powieść, więc czytelnik staje się współuczestnikiem tych rozmów. Nie powieść, ale jaka powieść! [...] Remigiusz Grzela, http://remigiusz-grzela.bloog.plAnita Halina Janowska (ur. 1933, pseud. Halina Sander) - artysta muzyk, socjolog, pisarka. Jest doktorem nauk humanistycznych, autorką książek i artykułów z dziedziny kryminologii i psychologii społecznej. Jej wspomnieniowa książka Krzyżówka (W.A.B. 2009), wydana po raz pierwszy w 1996 roku, otrzymała nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej. Wybór korespondencji ...mój diabeł stróż. Listy Andrzeja Czajkowskiego i Haliny Sander ukazał się po raz pierwszy w roku 1988. Adaptację sceniczną (napisaną przez autorkę wraz z Anną Schiller) prezentował w 1999 roku Teatr Mały.Przypominam, że w stałej sprzedaży mamy wcześniej wydaną "Krzyżówkę" tej autorki