Lustrzanka Olympus E-420 + obiektyw Zuiko Digital 14-42
Aparat w stanie wizualnym i technicznym jak nowy , brak jakichkolwiek śladów użytkowania.
Cały chropowaty jakby dopiero wyciągnięty z pudełka.
Skład zestawu widoczny na foto + karta XD 2GB.
Pytania proszę kierować na numer telefonu 536 [zasłonięte] 868 , ( nie odpisuje na sms-y).
Wysyłka po wpłacie na konto 21PLN UPS , Pobranie 35 PLN UPS .
Dostawa przeważnie 24h od momentu złożenia zamówienia.
Każdy, kto weźmie po raz pierwszy do ręki Olympusa E-420, będzie zaskoczony rozmiarami i wagą tego aparatu. Nawet po założeniu standardowego obiektywu bliżej mu do kompaktów klasy superzoom niż typowych aparatów systemowych. Tymczasem to pełnokrwista lustrzanka, która pod względem jakości obrazu praktycznie nie ustępuje sprzętowi klasy półprofesjonalnej. Szczególnie, jeśli fotografujemy dobrymi szkłami, których nie brakuje w ofercie Olympusa. Stworzenie tak niewielkiego korpusu było możliwe dzięki zastosowaniu małej, jak na lustrzankę, matrycy (mnożnik ogniskowej x2). To pozwoliło też na opracowanie obiektywów o lżejszej konstrukcji, mniejszych gabarytach i większej jasności niż w jakimkolwiek innym systemie lustrzanek. Z tego względu aparaty systemu Cztery Trzecie, a w szczególności E-420, świetnie sprawdzają się w fotografii podróżniczej. Perłą w koronie Olympusa są unikalne reporterskie zoomy o stałym świetle 2.0, jakich nie znajdziemy w katalogach innych producentów. System Cztery Trzecie to jedyna, jak dotąd, rodzina aparatów z wymiennymi obiektywami, zaprojektowana od początku do końca z myślą o fotografii cyfrowej. Decydując się na innowacyjne podejście, Olympus porzucił zgodność ze starymi obiektywami analogowego systemu OM. Dlatego do cyfrowych Olymusów nie możemy podłączyć bez przejściówki żadnych szkieł z ery analogowej. Lustrzanki Olympusa z serii E mają stosunek boków obrazu 4:3, inny niż w klasycznej klatce 35 mm, która ma boki o proporcjach 3:2. Czy to zmiana na lepsze? Tutaj zdania są podzielone. Przyczyną wyboru takich proporcji była chęć dopasowania obrazu do monitora komputera. Pomysł na pierwszy rzut oka doskonały, bo zdjęcia z Olympusów wypełniają każdy piksel monitora o standardowych proporcjach. Jednak pech chciał, że typowe proporcje monitora nie są tak stałe, jak klatki filmu. Obecnie standardem stają się monitory panoramiczne (16:9), do których lepiej pasuje klatka 3:2 niż 4:3. Ta ostatnia zajmuje tylko centralny fragment takiej matrycy, pierwsza sięga niemal do krawędzi. Zastosowanie nietypowej matrycy i przystosowanie do niej całej linii obiektywów ma także inny negatywny efekt. Olympus, opracowując standard Cztery Trzecie, nie docenił konserwatyzmu dużej części miłośników fotografii. Ci, nie dość, że w większości wypadków wolą tradycyjne proporcje obrazu, to dodatkowo, często wbrew zdrowemu rozsądkowi, chcą mieć aparaty o matrycy odpowiadającej klatce filmu 35 mm. Olympus bez zmiany systemu nie wyprodukuje takiego aparatu. To odstrasza wielu amatorów, którzy budują system pod wymarzoną pełną klatkę. Mimo wad, system Cztery Trzecie ma swoje niepodważalne zalety, które szczególnie w zastosowaniach reporterskich, niwelują zalety pełnej klatki (bardzo jasne szkła!). Poza tym wzrost jakości matryc systematycznie zmniejsza różnice w jakości obrazu między aparatami o dużych i małych przetwornikach, a to znaczy, że z czasem niektóre ograniczenia systemu Cztery Trzecie staną się mniej dotkliwe.
Cechy aparatu:
matryca LiveMOS o wymiarach 17,3 x 13 mm i rozdzielczości efektywnej 10 MPikseli (3648x2736 px),
mocowanie obiektywów zgodne ze standardem systemu Cztery Trzecie,
mnożnik ogniskowej x2,
zapis plików JPEG i RAW,
system czyszczenia matrycy za pomocą ultradźwięków,
procesor obrazu TruePic III (12 bit),
system Live View, z ustawianiem ostrości w oparciu o detekcję kontrastu,
tryb seryjny 3,5 klatki/s do zapełnienia karty (tylko JPEG),
czułość 100 - 1600 ISO (co 1 EV) oraz AutoISO (zakres 100 - 1600 ISO),
wizjer optyczny z pentagonalnym układem luster (powiększenie x 0,92, krycie ok. 95 proc. klatki),
wyświetlacz LCD 2,7 cala (230 000 px),
migawka 60 s - 1/4000 s, B, czas synchronizacji 1/180 s,
pomiar światła w trybach: matrycowym, centralnie ważonym, punktowym (także osobno dla jasnych i ciemnych partii),
lampa błyskowa (liczba przewodnia 12) oraz stopka synchronizacyjna do podłączania zewnętrznego flasha,
obiektyw w zestawie: Zuiko Digital 14-42 mm f/3.5-5.6
programy: automatyczny, tematyczne, kreatywne,
3 punktowy system AF (działa w zakresie 0-19 EV),
wymiary korpusu: 129,5 x 91 x 53 mm,
waga korpusu bez baterii/z baterią: 380/445 g,
obsługa pamięci CF i xD (dwa osobne gniazda),
Nowości w E-420 Aparat jest ewolucyjnym rozwinięciem dwóch pierwszych Olympusów z serii E-4xx. Pierwszy z nich Olympus E-400 miał premierę we wrześniu 2006 roku, drugi E-410 jest na rynku od marca 2007 roku. E-420 na pierwszy rzut oka niewiele różni się od poprzednika. Jednak w rzeczywistości oferuje kilka przydatnych udoskonaleń:
większy ekran LCD: 2,7 cala w porównaniu do 2,5 cala,
dodatkowy system AF bazujący na detekcji kontrastu (w trybie Live View),
ustawianie ostrości z wykrywaniem twarzy przy zdjęciach z podglądem na żywo,
większa szybkość zdjęć seryjnych 3,5 kl/s w porównaniu do 3 kl/s,
bezprzewodowe sterowanie lampami błyskowymi,
powiększony uchwyt pionowy.
Poniżej realne zdjęcia przedmiotu Mojego autorstwa , kopiowanie stanowczo zabronione !
