Nikon D800 - innowacyjny gigant
Obydwoje tytani międzynarodowego światka fotograficznego nie spieszyli się z premierą następcy dla legendarnych już modeli (mowa tu o Canon 5D Mark II i Nikon D700). Model D800 (pochodzący ze stajni Nikona) ujrzał światło dzienne na początku lutego zeszłego roku – po niemal 4 latach dominacji modelu D700. Niecierpliwemu wyczekiwaniu przez miłośników marki (na te premierę) towarzyszyły liczne kontrowersje związane z plotkami, które skutecznie potęgowały wyobraźnię, rodziły szereg wątpliwości i podjudzały emocje (mowa oczywiście o szaleńczo wysokiej rozdzielczości matrycy. Czy z tej formy szaleństwa twórców zrodził się pełnoklatkowy geniusz?)
W każdej plotce ziarno prawdy...
Czas dzielący obie premiery (D700 i D800) i istotna przepaść technologiczna między nimi mogły potęgować spekulacje, że nowa lustrzanka będzie znacznie odbiegać możliwościami i specyfikacją od pierworodnego ‘brata’. I tak jest w rzeczywistości.
Najciekawsza (i innowacyjna) z wprowadzonych zmian dotyka matrycy, bowiem liczba pikseli wzrosła aż 3-krotnie (do 36 Mpix). Wydawać by się mogło całkiem sporo, nawet jak na pełną klatkę, jednak po przeliczeniu gęstości upakowania pixeli okazuje się, że jest ona porównywalna do 15 Mpix umieszczonych na matrycy formatu APS-C/DX. Nie zmienia to jednak faktu, że obecnie Nikon D800 jest jedyną pełnoklatkową lustrzanką na rynku (nie licząc bliźniaczego modelu D800E), oferującą tak wysoką rozdzielczość matrycy.
Matryca nie stanowi jedynej nowości w konstrukcji modelu, o czym – w prosty sposób - można się przekonać w pobieżnym zlustrowaniu obu specyfikacji. Zmianie uległ procesor obrazu (obecny to Expeed3), co specjalnie nie dziwi, a wręcz stanowi konsekwencję zastosowania wspomnianej matrycy (jest to spowodowane również większą ilością nagromadzenia danych, jakie podlegają przetworzeniu w procesie fotografowania). Lustrzanka dysponuje opartym na detekcji fazy 51-polowym systemem autofocus (15 z nich to punkty krzyżowe). W pracach nad modelem D800, inżynierowie stajni Nikona zastosowali także nowy system pomiaru światła oraz system ustawiania ostrości (znane użytkownikom profesjonalnego modelu D4). Zmodernizowany został wizjer optyczny (z 95% pokrycia kadru dla modelu D700 do 100% pokrycia kadru dla opisywanego następcy). Konstruktorzy wbudowali w korpus podwójne gniazdo kart pamięci, dzięki czemu lustrzanka obsługuje dwa formaty kart - CompactFlash i SD. Model D800 zyskał również migawkę o dłuższej żywotności (200 000 cykli zgodnie z deklaracją producenta opartą na testach) oraz akumulator o większej pojemności. Co istotne, model uposażono w tryb video, który umożliwia nagrywanie filmów w rozdzielczości Full HD (w dzisiejszych czasach to standard, ale model D700 był go pozbawiony).
Przez korpus.... do serca użytkownika
Gabaryty i obudowa
Konstruktorzy zwiększyli potencjał modelu Nikon D800 , ale nie kosztem jego gabarytów. W stosunku do poprzednika – modelu D700 - jest on o 1 mm węższy i jednocześnie o 4.5 mm grubszy. Inżynierowie Nikona udowodnili jednak, że większe nie jest skazane na wagę konia trojańskiego – waga modelu D800 jest bowiem o kilkadziesiąt gram mniejsza. Przy pierwszym wrażeniu kształt korpusu wydaje się być analogiczny do poprzednika, i tylko dociekliwi z sokolim wzrokiem zauważą pewne kosmetyczne zmiany, jakie dotknęły korpus. Przeprojektowaniu uległa rękojeść, obszar w okolicy spustu migawki, lampa błyskowa i część po lewej stronie bagnetu. Wizualnie nowy model Nikona posiada więc nieco bardziej obłe kształt.
Jakość wykonania obudowy nie pozostawia złudzeń – mamy do czynienia z profesjonalnym sprzętem. Korpus wykonany został w dużej mierze ze stopów magnezu, co pozwala postawić diagnozę, że będzie on solidnym narzędziem w rękach zaawansowanych i wymagających użytkowników, dla których obcowanie z aparatem, w nie zawsze sprzyjających warunkach, to chleb powszedni.
Cała rękojeść, prawa część tylnej ścianki oraz lewa przednia część zostały wyłożone dodatkowo gumowym, chropowatym materiałem. Na słowa uznania zasługuje również uszczelnienie korpusu, który nie będzie już bezbronny w walce z kurzem i wilgocią.
Złącza
Po lewej stronie korpusu znajduje się wachlarz możliwości w postaci złącz. Do dyspozycji użytkownika oddano; wejście na zewnętrzny mikrofon, gniazdo słuchawek, złącze cyfrowe USB, wyjście HDMI. Kolumna z wymienionymi złączami zabezpieczona została solidną, gumową zaślepką.
Dodatkowo, na przedniej ściance korpusu znajdują się jeszcze dwa gniazda; gniazdo przewodu synchronizacyjnego do lampy błyskowej oraz 10-pinowe złącze wężyka spustowego (oba zabezpieczone osobnymi zaślepkami).
Zasilanie
Nikon D800 jest zasilany akumulatorem o pojemności 1900 mAh, opisanym symbolem EN-EL15 (identyczny typ akumulatora funkcjonuje w modelu D7000). Jego wydajność oszacowano na 900 fotografii.
W konstrukcji go nie wbudowano, ale opcjonalnie istnieje możliwość uposażenia lustrzanki w uchwyt pionowy MB-D12 (który pozwala na użycie jednego akumulatora EN-EL15, EN-EL18, lub ośmiu baterii typu R6/AA, czyli popularnych paluszków). Kolejną alternatywę stwarza również możliwość zasilania aparatu za pomocą opcjonalnego zasilacza sieciowego EH-5b.
Inżynierowie stajni Nikona nie skazali użytkowników korpusu na walkę z przysłowiowymi wiatrakami – czyli nierówną walkę czasu pracy z poziomem naładowania akumulatora, bo ten można kontrolować z poziomu menu aparatu (w zakładce jest opcja pozwalająca na wyświetlenie w procentach dokładnego poziomu naładowania akumulatora, liczbę zdjęć wykonanych od ostatniego ładowania, oraz poziom zużycia akumulatora). Koniec z zaklinaniem baterii w miejscu pracy (zwłaszcza w plenerze).
Karty pamięci
Pod wspólną, plastikową klapką (po prawej stronie obudowy), umiejscowione zostały dwa gniazda, przeznaczone do współpracy z kartami pamięci CF (typu I, zgodne ze standardem UDMA ) oraz kartami SD, SDHC i SDXC (zgodnymi z UHS-1).
W menu ustawień aparatu odnajdziemy odpowiednie opcje pozwalające skonfigurować proces zapisywania zdjęć w przypadku korzystania z dwóch kart jednocześnie – funkcje oferują możliwość wyboru karty podstawowej i pomocniczej. Dodatkowe opcje obejmują zapis na podstawową kartę z automatycznym przełączeniem na pomocniczą, w przypadku zapełnienia podstawowej, zapis kopii zapasowej na karcie pomocniczej oraz równoległy zapis na karcie podstawowej (w formie RAW) oraz pomocniczej (w formacie JPG).
Przyciski
Układ przycisków jest niemal identyczny z tym, jakim posłużono się przy konstrukcji modelu D700. Wprawne oko wytrawnego Nikonowca dopatrzy się jednak kilku zmian jakie nastąpiły – zmian nie byle jakich, bo dotykających w szczególności elementów sterujących.
Spoglądając na lustrzankę z perspektywy lotu ptaka, poniżej spustu migawki (wokół którego znajduje się włącznik aparatu i podświetlenie monochromatycznego panelu LCD) umiejscowione zostały przyciski; MODE - do zmiany trybu pracy (P, A, S, M), przycisk kompensacji ekspozycji oraz przycisk nagrywania filmu (co stanowi nowość w stosunku do modelu D700). Na samej górze rękojeści umieszczone zostało pokrętło sterujące.
Przechodząc na lewą stronę wizjera, użytkownik natrafi na typowy dla niektórych lustrzanek Nikona układ przycisków odpowiadających kolejno za jakość i rozmiar zdjęć, balans bieli, bracketing oraz ISO. Znajdujące się w tym samym miejscu pokrętło wyboru trybu wyzwalania migawki uległo nieznacznym modyfikacjom. W D800 zawiera ono następujące pozycje: zdjęcia pojedyncze (S), seryjne wolne (CL), seryjne szybkie (CH), ciche wyzwalanie migawki (Q), samowyzwalacz i wstępne podnoszenie lustra (Mup). Do przekręcenia pokrętła wymagane jest wciśnięcie niewielkiego przycisku blokady, który znajduje się powyżej.
Powracając na ziemię, na tylnej ściance szczęśliwemu posiadaczowi korpusu oddano do użytku przyciski trybu odtwarzania zdjęć i ich usuwania. Poniżej, przy lewej krawędzi korpusu, usytuowano kolumnę pięciu przycisków – MENU, przycisk aktywujący ochronę zdjęć (służący również do konfiguracji funkcji Picture Control oraz włączający pomoc w procesie przeglądania menu), przycisk przybliżania zdjęcia podczas odtwarzania lub powiększania wybranego obszaru kadru w trybie LV, przycisk do oddalania (zarówno podczas odtwarzania jak i w trybie LV) oraz przechodzenia do poziomu miniaturek oraz przycisk OK, którym zatwierdzamy dokonywane ustawienia aparatu.
Po lewej stronie wizjera odnajdziemy przełącznik umożliwiający jego zasłonięcie, natomiast po jego prawej stronie - przycisk blokady ekspozycji i ostrości AE-L/AF-L, wokół którego znajduje się niewielki pierścień wyboru trybu pomiaru światła. Tuż obok zlokalizowany został przycisk AF-ON i główne pokrętło sterujące. Po prawej stronie ekranu LCD znajduje się wybierak wielofunkcyjny, który wykorzystywany jest między innymi do nawigowania w menu aparatu, wybierania punktów AF oraz podczas odtwarzania zdjęć. Poniżej znajdują się elementy, które debiutowały w modelu D800 - przycisk LV uruchamiający podgląd na żywo oraz przełącznik, który umożliwia przełączanie się pomiędzy fotografowaniem, a filmowaniem w trybie LV. W pracach konstrukcyjnych, inżynierzy nie pominęli również przycisku INFO, który wyświetla na ekranie LCD informacje o ustawieniach aparatu i pozwala na zmianę wybranych parametrów.
Menu
Menu w D800 jest zorganizowane w sposób tradycyjny dla zaawansowanych lustrzanek Nikona. Do dyspozycji mamy sześć zakładek: menu odtwarzania, fotografowania, ustawienia własne, ustawienia aparatu, retusz i menu własne, które można samemu skomponować z dowolnych pozycji całego menu.
Wyświetlacze
Praca z menu odbywa się przy pomocy 3.0-calowego wyświetlacza TFT LCD, którego rozdzielczość liczy sobie 921 tys. Pixeli i zapewnia użytkownikowi optymalny kąt widzenia w zakresie około 170 stopni. Jasność obrazu kontrolowana jest z poziomu menu przy pomocy dwóch dostępnych opcji; automatycznej lub ręcznej. Opcja pierwsza zakłada, że aparat samodzielnie dobiera jasność w oparciu o czujnik światła znajdujący się na tylnej ściance. Opcja ręczna zakłada regulację poziomu jasności wyświetlacza dzięki 11-stopniowej skali.
Korzystając z przycisku INFO, na głównym ekranie można wyświetlić panel informacyjny, przedstawiający aktualne ustawienia najważniejszych parametrów. Kolejne wciśnięcie przycisku INFO powoduje, że aktywne stają się wybrane ustawienia widoczne u dołu ekranu.
Analogicznie do modelu D700, Nikon D800 wyposażono w drugi, monochromatyczny panel LCD, który ulokowano w strategicznym - podczas pracy fotografa – miejscu (na górnej ściance korpusu).
Wizjer
W tej części opisu nie sposób nie wspomnieć o wizjerze, który charakteryzuje się 100% pokryciem kadru ( w trybie FX oraz 97% w trybach 1.2x i DX)! W modelu znalazł zastosowanie wizjer pentapryzmatyczny, (tak, tak – identyczny z tym jaki użyto w modelu D4).
Ponadto wizjer wyposażono w matówkę BriteView Clear Matte Mark VIII typu B.
Wizjer zaopatruje użytkownika w elektroniczną poziomicę realizowaną za pomocą specjalnych wskaźników, linie kadrowania, informacje o najważniejszych parametrach lustrzanki.
Tryb Video
Model Nikon D700 był tego trybu pozbawiony. W czasie dzielącym premiery obu modeli (D700 i D800) stał się praktycznie standardem, w który wyposażona jest w zasadzie każda nowa lustrzanka. Nikon D800 nie stanowi tu wyjątku, co zapewne spotka się z poklaskiem wśród osób obsługujących kompleksowo wszelkiego rodzaju imprezy okolicznościowe.
Filmy w jakości Full HD i HD są rejestrowane w formacie z rozszerzeniem MOV.
W menu odnajdziemy parametry odpowiedzialne za pracę autofokusa. Do dyspozycji użytkownika oddano tryb AF-F, który pozwala uzyskać efekt ciągłości autofokusa, tryb AF-S, który wymusza pracę autofokusa po wciśnięciu spustu migawki do połowy oraz tryb AF-ON.
Nikon D800 został również wyposażony w funkcję indeksowania, pozwalającą na oznaczanie wybranych miejsc w filmie, ułatwiając tym samym odnalezienie oznaczonych miejsc podczas edycji filmów. W całym filmie można umieścić do 20 indeksów.
Lustrzanka wyposażona została w mikrofon typu mono, jednak producent zadbał również o bardziej wymagających użytkowników poprzez możliwość wyposażenia korpusu w zewnętrzny mikrofon stereofoniczny. Czułość mikrofonu podlega regulacji automatycznej lub ręcznej, za pomocą 20 stopniowej skali.
Nikon D800 umożliwia również tworzenie filmów na podstawie serii zdjęć poklatkowych. Ustawienia dotyczące jakości i rozdzielczości filmów poklatkowych są takie same, jak w przypadku zwykłych plików wideo. Chcąc wykonać film poklatkowy, w menu aparatu musimy ustalić jedynie wartość interwału pomiędzy kolejnymi klatkami oraz ogólny czas fotografowania.
Obiektyw Nikon Nikkor 24-70 mm f/ 2.8 G ED AF-S
Profesjonalny, standardowy obiektyw zmiennoogniskowy o dużym otworze przysłony, wyposażony w silnik SWM zapewniający szybkie i ciche działanie autofokusa. Model ten jest zaprojektowany do aparatów cyfrowych i pod względem poziomu ostrości na całej powierzchni kadru może z powodzeniem wygrać rywalizację z obiektywami o stałej ogniskowej. Jest on ponadto wyposażony w powłokę nanokrystaliczną Nano Crystal Coat w celu ograniczenia poświat i odblasków.
Glówne cechy:
-Zakres ogniskowych 24-70 mm (odpowiednik w formacie DX: 36-105 mm).
-Powłoka nanokrystaliczna Nano Crystal Coat ogranicza poświaty i odblaski.
-Nieduży, wytrzymały i lekki korpus.
-Silnik SWM (ang. Silent Wave Motor) umożliwia cichą i szybką pracę autofokusa.
-Szkło ED o ultraniskiej dyspersji ogranicza do minimum aberrację chromatyczną.
-Minimalna odległość ogniskowania: 0,38 m (przy ogniskowej 50 mm).
-Gumowa uszczelka bagnetu.
-Natychmiastowa manualna korekcja ostrości (tryb M/A)
-W zestawie z obiektywem zdejmowana osłona i miękki pokrowiec CL-M3.
Specyfikacja:
-Ogniskowa- 24-70 mm
-Maksymalny otwór przysłony- f/2,8
-Minimalny otwór przysłony- f/22
-Konstrukcja obiektywu- 15 elementów w 11 grupach (w tym trzy ze szkła ED, trzy soczewki asferyczne i jeden element z powłoką nanokrystaliczną Nano Crystal Coat)
-Kąt obrazowy- 84° - 34°20’ (61° - 22°50’ w przypadku aparatu o formacie DX)
-Minimalna odległość ogniskowania- 0,38 m (przy ogniskowej 35-50 mm)
-Maksymalna skala odwzorowania- 1/3,7
-Liczba listków przysłony- 9 (zaokrąglone)
-Średnica filtru- 77 mm
-Ustawianie ostrości- System ogniskowania wewnętrznego (ang. Internal Focusing, IF); autofokus z wbudowanym silnikiem SWM i manualne ustawianie ostrości
-Średnica x długość (odległość od kołnierza mocowania)- Około 83×133 mm
-Masa- Około 900 g
