Lustrzanka cyfrowa bez tajemnic KRAJOBRAZY

27-01-2012, 2:16
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Cena kup teraz: 59 zł

Użytkownik Ciesla697

numer aukcji: 2062636258

Miejscowość Warszawa

Koniec: 31-01-2012 12:56:22

Lustrzanka cyfrowa bez tajemnic Krajobrazy nowa książka Chyba każdy oglądając wspaniałe zdjęcia zawodowców od pejzaży zadawał sobie pytanie: jak oni to zrobili? Książka „Krajobrazy” pozwala wreszcie uzyskać odpowiedź na te pytania – mamy tu wspaniałe fotografie, stanowiące nie tylko dowód na kompetencję autorów, ale i atrakcję samą w sobie, a obok możemy zapoznać się z tajnikami warsztatowymi, które pozwoliły na uzyskanie takich efektów. Podtytuł „Lustrzanka cyfrowa bez tajemnic” stanowi dodatkową informację, że przedstawiony materiał jest skierowany dla użytkowników „luster” - przede wszystkim ze względu na porady dotyczące głębi ostrości, optymalnego otworu przysłony, ale także korzystania z zaawansowanych funkcji, jak np. histogram i oczywiście tryb manualny. Jednak większość przedstawionych informacji jest neutralna sprzętowo i mogą z nich skorzystać także osoby używające prostych kompaktów. Droga do fotografii cyfrowej Książka jest podzielona na pięć części, każda z nich ma innego autora. Na początku poznajemy fotografów, którzy napisali tę książkę - formuła autoprezentacji pozwala dowiedzieć się o motywach, dla których poświęcili się fotografii, a także o drogach, które doprowadziły ich do lustrzanek cyfrowych. Niekiedy zresztą był to poniekąd powrót, bo zaczynali od lustrzanek analogowych, by później przejść na sprzęt średnio- i wielkoformatowy, a w końcu wrócić do małego obrazka, tym razem cyfrowego. Uzasadnienie „downgrade'u” do aparatów mniejszego formatu, jakie przedstawiają praktycy, jest samo w sobie niezwykle interesujące. Zresztą lista stosowanego przez każdego z autorów sprzętu jest również podana na początku, widać więc, że nie są to tylko pochwały cyfrowych technologii dokonane na użytek książki, lecz Mackie, Noton, Wiggett i inni zagłosowali własnym portfelem. Po wyjaśnieniach, dlaczego autorzy używają lustrzanek cyfrowych, zamiast bardziej tradycyjnego sprzętu do fotografii krajobrazowej, rozpoczyna się odkrywanie tajemnic warsztatu Jeden autor – jeden rozdział Zgodnie z zasadą, że jeden fotograf omawia jedno zagadnienie, Darwinowi Wiggettowi przypadły najbardziej techniczne kwestie, związane z doborem wartości przysłony do pożądanej głębi ostrości, ale także dla uzyskania optymalnej ostrości. Wskazuje on też zalety korzystania z formatu RAW, a także tłumaczy, jak kontrolować ekspozycję i oceniać jej prawidłowość za pomocą histogramu. Wiggett wyjaśnia też, jak „naprawić zepsuty histogram”, czyli poradzić sobie z rozpiętością tonalną sceny przekraczającą możliwości matryc aparatów cyfrowych – zarówno korzystając z metod sprzętowych, jak i programowych. Ta część będzie najcenniejsza dla początkujących, choć i zaawansowani z przyjemnością odświeżą swoje wiadomości, oglądając fantastyczne kadry Wiggetta. W następnym rozdziale David Noton wpaja umiejętność podstawową dla każdego fotografa, a dla specjalisty od krajobrazu szczególnie – czytanie światła. Dowiemy się o naturze światła, jego zmiennym charakterze w zależności od pory dnia i różnorodności barw, jakie może ono nieść w różnych warunkach. Nie jesteśmy tutaj skazani na to, co oferuje nam natura: Noton pokazuje, jak twórczo wykorzystać możliwości oferowane prze konwertery RAW w zakresie modyfikacji balansu bieli. Brytyjski fotograf pokazuje też – przekonująco! - że do uzyskiwania wspaniałych pejzaży da się wykorzystać każdą pogodę, choć oczywiście w różny sposób i do kadrów o odmiennym charakterze. Sztuka kompozycji Następne strony należą do Williama Neilla, który przedstawia pomysły na zagospodarowanie kadru w fotografii krajobrazowej. Sprawa jest pozornie oczywista, ale wystarczy przejrzeć dowolną galerię internetową, by przekonać się, że z ładnego widoku może powstać mało ciekawe zdjęcie. Ramy kadru, punkt uwagi, niezakłócone krawędzie, właściwa pozycja horyzontu – jeśli po lekturze nadal będziemy mieli z tym problem, to należy... przeczytać uwagi Neilla jeszcze raz. Autor uczy nie tylko zaprowadzania w kadrze porządku, tworzenia spójnej struktury z chaosu przypadkowych elementów, kontrolowania granicy cieni, naturalnych linii i panowania nad tłem, ale także pokazuje, jak uzyskać efekt, z którym wielu miłośników fotografii ma spory problem: przedstawić głębię w pejzażu i oszołomić widza przestrzenią. Fotografować, ale gdzie? W kolejnym rozdziale Tom Mackie odpowiada na pytanie, które wszyscy sobie stawiają, ale na które mało kto udziela odpowiedzi: gdzie robić zdjęcia? Mackie wyjaśnia, jak szukać miejsc o dużym potencjale z punktu widzenia fotografa krajobrazów. Omawia także możliwe podejścia do atrakcyjnego rejestrowania różnego typu plenerów: gór, pustkowi, lasów, krajobrazów miejskich, a także obszarów zdominowanych przez wodę. Uczy także, jak wykorzystać to, co mamy pod ręką, czyli wskazuje sposoby atrakcyjnego zaaranżowania „zwykłych” łąk, polnych dróg i pól, które każdy ma w swojej okolicy. Rozdział kończy się sugestią postępowania w przypadku braku pogody – czyli instrukcją wymiany nieba na zdjęciu.