Lustro jest zbiorem artykułów o kulturze średniowiecza. Ułożone wedle chronologii opisanych zjawisk i procesów, dotyczą one: misji chrystianizacyjnych Karolingów i Ottonów, rytuału przekazywania darów w XI i XII wieku, kancelarii książęcej Janusza I mazowieckiego, wybitnego kaznodziei i przywódcy husyckiego, niepokornego rabina z Ratyzbony, niezwykłego projektu kongresu uczonych w 1486 roku, wreszcie, tragicznego losu rajców głogowskich w końcu XV wieku. Różnorodność tematyczna jest znakomitą ilustracją rozległości zainteresowań i kompetencji Haliny Manikowskiej, która pracom tak różnych autorów przewodzi i je koordynuje. Każdy badacz przeszłości jest swego rodzaju lustrem dla dokumentu, któremu się przygląda. Skoro jednak w "świętym" języku mediewistów lustro znaczy dosłownie "rozjaśniam", "oświecam", "badam", "oczyszczam", tytuł ten w sposób szczególny należy się Adresatce, która w swej pracy dydaktycznej, badawczej i recenzyjnej odważnie i niestrudzenie czyni bardzo wiele, by polska mediewistyka utrzymywała wysoki poziom merytoryczny.