Model 4.5-30x50 SF wyposażony jest w unikalną siatkę celowniczą, dedykowaną ambitnym strzelcom. Nosi ona oznaczenie MCZ II od nazwiska jej twórcy – Marka Czerwińskiego – i pozwala zarówno na ocenę odległości do obiektu jak i wprowadzanie korekty na zniżenie czy przewyższenie toru lotu pocisku.
Wysokie bębny do regulacji krzyża pozwalają na precyzyjne ustawienie siatki z dokładnością do 1/8 MOA. Celownik wyposażono w boczne pokrętło regulacji paralaksy. Dla formalności dodamy, że model 4.5-30x50, jak każdy inny model z serii Titanium, jest wypełniony azotem, odporny na wstrząsy do 6500J oraz objęty został dziesięcioletnią gwarancją.
Siatka MCZ II
Nowa siatka celownicza została opracowana celem zwiększenia możliwości poprzedniej wersji krzyża MCZ. Pozwala na wybieranie poprawek nie tylko na przewyższenie i zniżenie trajektorii pocisku, ale także na wiatr, ruch celu i derywację. Siatka MCZ II, podobnie jak poprzednia umieszczona jest w drugim planie, zaś powiększeniem roboczym jest krotność 20 x. Oznacza to, iż zmiana krotności nie zwiększa grubości nici, punktów bądź belek, zaś podane zwymiarowania dodatkowych punktów celowniczych są aktualne tylko przy powiększeniu 20 razy.
Cieńsze linie przesłaniają odcinek równy 5 mm/100 m. Centralny punkt celowniczy oraz pozostałe punkty /kropki/ także przesłaniają odcinek 5 mm/100 m. Tak mały rozmiar punktu pozwala na wyjątkowo dużą precyzję strzału, bowiem kropka przesłania zaledwie 2,5 cm/500 m (i relatywnie 5 cm/1000 m). Odcinek od centralnej kropki do początków cienkich linii w obu płaszczyznach wynosi po 2,5 cm. Skalowanie znaczników zarówno na belkach poziomych jak i pionowych następuje co 2,5 cm/100 m. Celem ułatwienia orientacji wymiarowej oraz wybierania poprawek na wiatr czy ruch celu znaczniki na belkach poziomych są minimalnie powiększone, co 10 cm. Małe znaczniki na belkach poziomych przesłaniają 1 cm, większe 1,25 cm/100 m.
Podświetlana jest tylko centralna kropka. W warunkach ograniczonej widoczności (noc księżycowa, świt, zapadający zmierzch) strzelec i tak posługuje się tylko centralnym znakiem celowniczym. Pogrubienie belek horyzontalnych ułatwia celowanie w warunkach słabszej widoczności, bez włączonego podświetlenia oraz zgrubne utrzymanie poziomu broni z lunetą.
Grubsze belki poziome mają długość 10 cm/100 m, i szerokość 2,5 cm/100 m. Dolna belka ma tę samą szerokość, ale mniejszą długość /7,5 cm/ i zakończona jest grotem. Znaczniki na górnej, cienkiej linii pozwalają na wybieranie przewyższeń trajektorii rzędu 20 cm/100 m. Mniejsze znaczniki mają szerokość1 cm, natomiast dwa większe, skalowane co 10 cm/100 m przesłaniają odcinek szerokości 2,5 cm każdy.
Na dolnej półsferze skalowane są dodatkowe punkty celownicze /kropki/, dzięki którym da się prowadzić ogień na duże dystanse nawet wtedy, gdy szyna montażowa lunety nie ma nachylenia.
Zniżenia trajektorii skalowane są kropkami i znacznikami co 2,5 cm/100 m, aż do 42,5 cm/100 m, co pozwala np. na uwzględnianie zniżenia toru aż do 4,25 m/1000 m bez wybierania poprawek na górnym bębnie. Znaczniki pozwalają na wznoszenie poprawek bezpośrednio na siatce z dokładnością rzędu 0,25 m/1000 m.
Cztery punktowe, dolne znaki celownicze umieszczane są wzdłuż linii pionowej, co 10 cm/100 m, co pozwala strzelać np. na 300; 500; 800 i 1000 m (w zależności od trajektorii konkretnego pocisku). Na najdalsze dystanse pozwala też strzelać, w razie konieczności grot dolnej belki. Pierwsze trzy dodatkowe punkty celownicze dolnej półsfery pozwalają wybierać poprawki na wiatr, ruch celu i derywację, przy czym znaczniki poziome i dodatkowe boczne punkty skalowane są także co 2,5 cm/100 m.
