koszalińscy dziennikarze  piszą o emerytowanym nauczycielu i młodym inżynierze, o rybaku i chłopskiej działaczce kulturalnej, o byłych ułanach z „Pierwszej Warszawskiej", którzy karabin zamienili na pług i o starym działaczu partyjnym, o dyrektorze PGR i zwykłej kobiecie -„żonie aktywisty". Nie wyszukiwali bohaterów o nieprzeciętnych życiorysach, ani nie tropili zdarzeń nadzwyczajnych. W różnych krańcach Ziemi Koszalińskiej trafili do wiejskich szkół, pegeerowskich zabudowań i prywatnych mieszkań, zaglądali na niewielkie stacyjki i do biur projektowych, rozmawiali z rybakami przed rejsem i z prawnikiem w powiatowym sądzie. Tak powstały te reportaże opowiadające o zwykłych sprawach i zwykłych ludziach -mieszkańcach Ziemi Koszalińskiej.