"Jest to opowieść o człowieku, który umiał podejmować decyzje i narzucać je innym ludziom. Który musiał stale mieć się na baczności, naginać czas do swej woli, być dwukrotnie inteligentniejszym i trzykrotnie pracowitszym niż jego bliźni i przez cały czas ukrywać swój zmysł komedii pod pozorami konformizmu, bo chociaż był feudalnym księciem feudalnej Francji, ani wychowanie, ani charakter nie predestynowały go do książęcego stylu życia czy do akceptacji feudalnych póz. Jako młodzieniec buntował się przeciw światu, a jako potężny król pobudził świat do buntu przeciw sobie. Ludwik XI wydał więcej ordonansów iż jakikolwiek inny francuski monarcha od czasów Karola Wielkiego i stworzył misterną sieć dyplomacji europejskiej."

Stron 430, PIW