Wspomaga dobrą cyrkulację krwi w naczyniach.

Wyciąg z żeń-szenia pomaga w wywołaniu i poprawie erekcji.

Wspiera witalność, pomaga utrzymać wigor i wytrzymałość organizmu.

Zeń-szeń pomocny jest przy zmęczeniu i stresie.

 

Lubczyk ogrodowy - Levisticum officinale Koch

Jest to roślina wieloletnia z rodziny Baldaszkowatych. Przypuszczalnie pochodzi z Iranu. Surowcem leczniczym jest korzeń lubczyka - Radix Levistici. W lecznictwie ludowym pewne znaczenie ma owoc lubczyka, nie wykorzystywany w lecznictwie oficjalnym, jakkolwiek zasługuje na uwagę.

Przetwory z lubczyka działają słabo moczopędnie dzięki obecności olejku eterycznego, choć inne składniki, zwłaszcza związki kumarynowe, również mają takie właściwości. Ilość dobowa wydalanego moczu wzrasta wprawdzie nieznacznie, ale wyraźnie zwiększa się w nim zawartość jonów chloru, sodu i potasu, a także niektórych związków, zwłaszcza mocznika. Jest to przypuszczalnie wynik przyspieszenia filtracji kłębowej oraz ułatwienia przepływu krwi przez naczynia nerkowe.

Odwary z lubczyka działają rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, a znacznie słabiej na mięśnie dróg moczowych. Dzięki temu po doustnym podaniu przetworów z lubczyka zostaje przywrócone prawidłowe napięcie mięśniówki jelit i następnie właściwy rytm ruchów perystaltycznych. Powoduje to ustąpienie bólu wywołanego skurczem oraz nagromadzenie się gazów w jelitach. Przetwory z lubczyka przeciwdziałają wzdęciom i ułatwiają odprowadzenie gazów. Stanowią więc typowy środek wiatropędny. Powodują też rozluźnienie mięśni gładkich dróg żółciowych i ułatwiają przepływ żółci do dwunastnicy. Obserwuje się także pobudzające działanie przetworów z lubczyka na czynność wydzielniczą żołądka, poprawę procesów trawienia oraz przyswajanie pokarmów. Przetwory z lubczyka są skuteczne również w zaburzeniach miesiączkowych spowodowanych stanami skurczowymi w obrębie narządów rodnych.

Olejek eteryczny lubczyka działa łagodnie bakteriobójczo na bakterie saprofityczne w przewodzie pokarmowym i tym samym wpływa korzystnie na przebieg procesów fermentacyjnych.

Żeń - szeń - Panax ginseng C.A. Mey

Jest to niewielka bylina z rodziny Araliowatych, występująca w cienistych lasach liściastych Korei, północno - wschodnich Chin, również na Kaukazie i Ukrainie. Wszystkie części żeń - szenia prawdziwego, lecz najwięcej korzeń, zawierają mieszaninę 16 saponin trójterpenowych, będących połączeniami aglikonów panaksatriolu lub kwasu olanolowego z 3 - 6 cukrami prostymi.

Wyciągi z żeń - szenia oraz innych roślin wyżej wymienionych działają ogólnie pobudzająco i wzmacniająco na środki ruchowe i wydzielnicze, znajdujące się w ośrodkowym układzie nerwowym i rdzeniu przedłużonym. Bodźce wychodzące z tych ośrodków docierają do wielu narządów wewnętrznych i tym należy tłumaczyć tak dużą różnorodność działania. Stwierdzono bowiem na podstawie nowoczesnych metod, że żeń - szeń obniża ciśnienie krwi, zwiększa ilość wydalanego moczu i odtruwa organizm, obniża poziom cukru we krwi, ma właściwości przeciwwrzodowe, hamuje rozwój niektórych nowotworów oraz pobudza czynności serca. Potwierdzono w ten sposób dawne wiadomości, iż surowiec ten ma wszechstronny wpływ na organizm, zwiększa jego ogólną wydolność, zdolności adaptacyjne nawet do trudnych i długotrwałych niesprzyjających warunków otoczenia, a także do dużego wysiłku. Wśród wykrytych ginsenozydów i panaksozydów znaleziono związki warunkujące wymienione działania, a oprócz tego wykazano ich wpływ na gruczoły wydzielania wewnętrznego i na poziom niektórych hormonów we krwi.

Żeń - szeń jest pozbawiony działania euforycznego lub narkotycznego, nie wywołuje odurzenia i błogostanu, ale sam fakt zwiększania sił witalnych (także potencji u mężczyzn) i ogólnej wydolności sprawił, że zaczęto go nadużywać. Prowadzi to do powstania tzw. syndromu żeń - sieniowego, objawiającego się biegunką, nadciśnieniem, wysypką skórną i sennością.