Lomografia, bo o niej mowa powstała na początku lat dziewięćdziesiątych u naszych sąsiadów z Wiednia. Rozwijała się bardzo szybko a swoim zasięgiem objęła 48 krajów w tym Polskę. W dużym skrócie charakteryzuje ją beztroskie pstrykanie dużej ilości zdjęć przy użyciu niestandardowych aparatów, zapominając o wizjerze. Zdjęcia mają być szaleńczo spontaniczne, a ich efekty nieprzewidywalne. Soczewki lomograficznych aparatów kolorują zdjęcia niesamowitymi barwami i odcieniami. Może to też być kilka wbudowanych soczewek do zdjęć sekwencyjnych zachowanych na jednym kadrze, jest też lampa błyskowa obudowana kolorowymi filtrami, można oglądać świat jak płetwiaste zwierzaki dzięki aparatowi z wbudowanym rybim okiem, wymieniać by można bez końca. Najważniejsze jest to aby mieć swój aparat zawsze ze sobą tak aby był on obrazkowym pamiętnikarzem tego co niezwykle ulotne w życiu każdego z nas.

Warto zaznaczyć, że lomografią interesują się młodzi i starsi, wykształciuchy i wolnomyśliciele, kobiety i mężczyźni, sławni tacy jak Moby czy Robert Redford, mniej sławni tacy jak ja. Chodzi o dobrą zabawę i poczucie przynależności do czegoś nietuzinkowego, czegoś co odróżnia od sąsiadów.

10 złotych zasad LOMO:

#1: Zawsze miej Lomo ze sobą!
#2: Rób zdjęcia o każdej porze dnia i nocy!
#3: Lomografia nie jest dodatkiem do Twojego życia lecz jest jego częścią!
#4: "Pstrykaj z biodra!"
#5: Fotografuj przedmioty najbliżej jak możesz!
#6: Nie myśl!
#7: Bądź szybki!
#8: Nie musisz wiedzieć co akurat sfotografowałeś!
#9: .... i nie musisz tego wiedzieć też później!
#10: Nie przejmuj się zasadami!