| |
Logopedia
Wspomaganie rozwoju dziecka z ryzyka
dysleksji
Rudzińska-Rogoży Aneta
Wydawnictwo: Impuls
ISBN:
[zasłonięte]978-8350-595-2
Format: 16.0x23.5cm
Liczba
stron: 144
Oprawa: Miękka
Wydanie: 1, 2014
r.
Współczesna szkoła stawia
wysokie wymagania uczniom wstępującym w jej mury. Powszechnie
wiadomo, że dziecko może z powodzeniem rozpocząć naukę w
klasie I tylko wówczas, gdy istnieje względna równowaga między
jego możliwościami a owymi wymaganiami. Niestety, nie wszyscy
są w stanie im sprostać, dlatego coraz bardziej widoczne staje
się zjawisko tzw. nierównego startu. Przemiany
społeczno-gospodarcze, jakie obserwujemy w ostatnich latach,
prowadzą do pogłębienia nierówności edukacyjnych. Faktem jest
stale wzrastająca liczba uczniów wykazujących trudności w
nauce i zachowaniu…
Sytuacja ta wskazuje na wciąż aktualną
potrzebę propagowania wiedzy z tej dziedziny oraz wymianę
doświadczeń pomiędzy wszystkimi, którzy są odpowiedzialni za
edukację swoich podopiecznych. Temu również ma służyć
niniejsza publikacja. Jej myślą przewodnią jest idea wczesnej
diagnozy i pracy korekcyjno-kompensacyjnej podejmowanej wobec
dzieci, u których obserwuje się pierwsze symptomy
nieharmonijnego rozwoju psychomotorycznego. Bez względu na to,
czy podejrzenie ryzyka dysleksji zostanie potwierdzone czy
wykluczone w późniejszych badaniach specjalistycznych,
podjęcie interwencji terapeutycznej jest jedynym słusznym
krokiem. Nie należy się obawiać etykietowania dziecka.
Konsekwencje „przeoczenia” problemu wysoce niekorzystnie
rzutują na karierę szkolną.
Książka składa się z dwóch
części. Pierwsza koncentruje się na teoretycznych aspektach
podejmowanej tematyki. Otwiera ją tekst A. Maciarz, będący
wprowadzeniem w zjawisko ryzyka dysleksji. Autorka dzieli się
w nim dylematami związanymi z tym pojęciem i jego implikacjami
dla praktyki oświatowej. Zagadnieniem rozpoznawania ryzyka
dysleksji zajęła się A. Nowicka, analizując proces
postępowania diagnostycznego. J. Lipińska-Lokś systematyzuje
wiedzę na temat zasad i specyfiki pracy terapeutycznej z
dziećmi. Artykuł U. Konkol jest natomiast przypomnieniem
zadań, jakie ma do wypełnienia placówka przedszkolna wobec
podopiecznych przejawiających trudności rozwojowe. Druga część
książki ma charakter praktyczny. Stanowi zbiór tekstów
poświęconych wybranym metodom pracy terapeutycznej z dziećmi z
ryzyka dysleksji. W pierwszym z nich A. Rudzińska-Rogoża,
poprzez analizę indywidualnego przypadku, pokazuje możliwości
zastosowania teorii integracji sensorycznej J. Ayres w
diagnozie i terapii dzieci z ryzyka dysleksji. E. Ćwikła z
perspektywy terapeuty opisuje trudne doświadczenia szkolne
ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Kolejny
tekst U. Konkol prezentuje przykład optymalnej realizacji
zadań związanych ze wspomaganiem rozwoju dzieci w jednym z
zielonogórskich przedszkoli. E. Skorupka, akcentując znaczenie
ruchu w edukacji dziecka, dzieli się propozycjami zajęć
stymulujących motorykę dużą i małą. Rozważania A. Matusiak
koncentrują się z kolei wokół muzyki jako znaczącego narzędzia
terapeutycznego. Artykuł zawiera interesujące scenariusze
zajęć muzykoterapeutycznych. Tekst autorstwa U. Kochanowskiej
przedstawia założenia teoretyczne oraz wybrane rozwiązania
praktyczne skutecznej, ale wciąż mało znanej metody –
glottodydaktyki przedszkolnej i szkolnej. L. Wiatrowska
natomiast wprowadza czytelników w polisensoryczne metody nauki
czytania i pisania. Publikację zamyka wykaz wybranej
literatury i pomocy terapeutycznych, zarówno dla specjalistów,
jak i rodziców.
Niniejsza pozycja jest adresowana przede
wszystkim do nauczycieli edukacji przedszkolnej i
wczesnoszkolnej, terapeutów pedagogicznych, pedagogów
szkolnych oraz studentów kierunków pedagogicznych. Ze względu
na jej wymiar praktyczny – ciekawe propozycje ćwiczeń, gier i
zabaw korekcyjno-kompensacyjnych zawartych w konspektach i
scenariuszach zajęć – może być również pomocą dla rodziców,
którzy chcą się aktywnie włączyć w oddziaływania
profilaktyczno-terapeutyczne wobec własnych
pociech.
Logopedia
Mnemoliterki
Ćwiczenia do wprowadzania i utrwalania liter
podobnych pod względem kształtu a-o, m-n-u-w, l-ł,
b-d-
Skibska Joanna
Wydawnictwo:
Impuls
ISBN:[zasłonięte]978-8350-077-3
Format:
21.0x29.7cm
Liczba stron: 72
Oprawa:
Miękka
Wydanie: 1, 2012 r.
Mnem˘literki to ćwiczenia do
wprowadzania i utrwalania liter podobnych pod względem
kształtu – wykorzystujące mnemotechnikę w postaci zakładek
obrazowych, ponieważ najbardziej naturalnym sposobem uczenia
się dziecka jest uczenie wykorzystujące obraz, emocje oraz
ruch, co z kolei „uruchomia” wyobraźnię, pozwalając na
ukonkretnienie materiału abstrakcyjnego, jakim są
litery.
Zakładki obrazowe [1] (alfabet skojarzeniowy)
skonstruowano w taki sposób, aby wybrane litery (duże i małe o
podobnym obrazie graficznym oraz litery podobne o odmiennym
kierunku i położeniu) zostały pokojarzone z przedmiotami
przypominającymi dziecku o cechach charakterystycznych danej
litery i jej odmienności od innych. Uzmysłowi to dziecku, że
dana litera jest jedyna w swoim rodzaju.
W celu
podniesienia efektywności i przyjemność zapamiętywania -
„zakładki obrazowe” należy wesprzeć metodą „żywych” opowiadań
uwzględniających te rzeczy, które są ważne i mają być
zapamiętane. „Ożywienie” liter służy zapisaniu ich w umyśle.
Im obraz jest bardziej surrealistyczny tym prawdopodobieństwo
zapamiętania wzrasta. Tworzenie takich obrazów stwarza
możliwość „ozdabiania” danej litery w taki sposób, aby jej
kształt i cechy charakterystyczne zachowały się w pamięci
dziecka ze względu na interesującą „prezentację”. Przykładem
może być wierszyk „ożywiający” literę a:
Wielkie A to drabina,
po której aligator Al
się wspina.
W łapce mały talerzyk trzyma
i łyżeczką
pyszne ciasteczko wcina.
Talerzyk z łyżeczką, małe a
przypomina.
Gdyby nie ta łyżeczka,
to ciastko nie
zjedzone,
na Ala byłoby obrażone.
Dziecko korzystając z
ćwiczeń, może samo wizualizować litery i rysować ich
„kształtopodobne” odpowiedniki na odwrocie kartki, a także
bawić się wyobraźnią w wymyślanie zabawnych opowiadań lub
wierszyków, których bohaterami będą literki oraz sam ich autor
czyli dziecko.
Ćwiczenia do wprowadzania i utrwalania liter
podobnych z wykorzystaniem mnemotechnik przeznaczone są dla
wszystkich dzieci rozpoczynających przygodę z czytaniem i
pisaniem. W szczególności jednak mają pomóc zapamiętać
kształty liter podobnych, dzieciom mającym trudności z
nabywaniem umiejętności czytania i pisania, dzieciom z grupy
ryzyka dysleksji, dzieciom z fragmentarycznymi deficytami
rozwojowymi, w szczególności charakteryzującymi się
zaburzeniami percepcji wzrokowej.
Mnem˘literki mogą być
wykorzystane w czasie wspólnych zabaw w domu („pod okiem”
osoby dorosłej), w przedszkolu i na zajęciach lekcyjnych w
szkole, w pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi oraz na zajęciach wyrównawczych i
rewalidacyjnych.
|
