Książka: Grażyna Lichończak-Nurek, Wojciech herbu Jastrzębiec arcybiskup i mąż stanu (ok. 1[zasłonięte]362-14), Kraków 1996, stron 298 + 16 fotografii barwnych i czarno-białych; Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w serii: Studia do dziejów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, tom IV. Książka nie używana, bez śladów użytkowania.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wojciech Jastrzębiec herbu własnego – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1423, biskup krakowski 1[zasłonięte]412-14 i poznański 1[zasłonięte]399-14, kanclerz koronny. Po ukończeniu Seminarium Duchownego w Krakowie w 1384 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował na dworze Władysława Jagiełły, kanclerz królowej Jadwigi. W 1399 w imieniu papieża Bonifacego IX trzymał do chrztu córkę Władysława Jagiełły i Jadwigi - Elżbietę. W latach 1404 i 1408 był rozjemcą w sporach z Krzyżakami. Uczestniczył także w akcie Unii horodelskiej zawartej w dniu 2 października 1413 roku. W 1416 postawił w Rytwianach zamek oraz kościółek modrzewiowy św. Wojciecha. W 1421 obsadził paulinów w Klasztorze w Łubnicach. 25 lipca 1434 koronował w katedrze wawelskiej Władysława III Warneńczyka na króla Polski. Na dworze biskupim w Krakowie, posiadał licznych dworzan, m.in: Jakuba Szydłowieckiego. Autor traktatów teologiczno-prawnych. W 1422 roku według Jana Długosza biskup założył małe miasto nieopodal Szydłowca nazwane od jego imienia Jastrząb. Brał udział w zawarciu pokoju z Krzyżakami nad jeziorem Melno w 1422 i w Brześciu Kujawskim w 1435. Został pochowany w kapitularzu części przykościelnej klasztoru w Beszowej.
