Receptura Lenkosanu opiera się o starą recepturę, przekazywaną ustnie. Jej podstawowym składnikiem jest olej z dziurawca. Występuje on w każdym produkcie z rodziny Lenkosan, nawet w żelu, gdzie dzięki nowoczesnej technologii jest zemulgowany do mikrocząsteczek, natychmiast przenoszonych w głąb skóry. Olej z dziurawca otrzymuje się przez odpowiednie macerowanie świeżego (to bardzo istotne) ziela dziurawca w świeżym, zimnotłoczonym oleju. W Lenkosanie olej ten to szlachetny olej z orzechów ziemnych z pierwszego tłoczenia na zimno. Olej wyciąga z ziela dziurawca najważniejsze jego składniki, do ostatniej kropli. Dzięki swoim właściwości, olej jest naturalnym przeciwutleniaczem dla składników dziurawca. Gwarantuje zachowanie niezmienionych właściwości przez dłuższy czas.
Dlatego też Lenkosan nie zawiera w składzie szkodliwych konserwantów i przedłużaczy terminu ważności. W podstawowej recepturze olej z dziurawca jest rozcierany z naturalnym woskiem pszczelim. Produkty pszczele są znane ze swoich właściwości. Wosk gwarantuje również odpowiednia konsystencję maści. Dosypywany jest wyciąg z pieprzu oraz dodawana jest kamfora. Nadaje to maści właściwości przyjemnie rozgrzewających oraz powoduje przemijające przekrwienie skóry. Jest to bardzo istotne ponieważ zwiększenie krążenia w skórze powoduje lepszą chłonność aktywnych składników z oleju z dziurawca i innych ziół a przez to skuteczniejsze oddziaływanie maści. Następnie do rozcieru dodaje się wyciągi z ziół oraz oleje ziołowe - olej z nagietka i rumianku, ekstrakt z arniki, kasztanowca, lawendy, mięty, rozmarynu, tymianku oraz ekstrakt z miodu. Dokładnie miesza się i maść jest gotowa.
Oczywiście receptury różnią się między sobą w zależności od rodzaju produktu jednak podstawowa receptura jest zawsze zachowywana.
Przyjrzyjmy się teraz poszczególnym składnikom maści oraz informacjom jakie na ich temat podają księgi zielarskie.
Zacznijmy od oleju z dziurawca, podstawowego składnika maści, będącego w każdym produkcie. Olej z dziurawca zwyczajnego Jest to preparat leczniczy otrzymany w wyniku macerowania świeżego (nie wysuszonego) ziela dziurawca (Hypericum perforatum) w oleju roślinnym. W tym przypadku użyto oleju z orzechów ziemnych. Zawiera hyperycynę - czerwony barwnik i zarazem składnik aktywnie działający, który przechodzi z ziela do oleju nadając mu czerwoną barwę. Stąd tradycyjna farmaceutyczna łac. nazwa tego preparatu: oleum rubrum - dosłownie: 'olej czerwony'.
W medycynie naturalnej olej ten polecany jest jako łagodzący ból kręgosłupa, pleców, lumbago oraz rwę kulszową.
Olej z dziurawca działa napinająco, leczniczo, ożywiająco, ukrwiająco, rozluźniająco, wyciszająco, hamuje zapalenia skóry. Bardzo skuteczny przy zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa osób starszych.
Olej z nagietka oraz nagietek - Główne składniki oleju to karoten i pewne ilości olejku eterycznego. Olej z nagietka lekarskiego stosuje się w pielęgnacji skóry szorstkiej, suchej, łuszczącej się i pękającej. Może być stosowany również w pielęgnacji niemowląt, albo jako dodatek do kremów ochronnych. Pomaga poprawić ukrwienie, rozgrzewa skórę i ogranicza jej zapalenia. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, dezynfekująco i kojąco dla skóry. Jest znany w branży kosmetycznej ze swoich działań nawilżających, zmiękczających i przeciwzapalnych. Nagietek działa przeciwzapalnie, przeciwwirusowo, przeciwrzęsistkowo (pierwotniakobójczo), przeciwbakteryjnie, odtruwająco, przeciwwysiękowo; przyśpiesza gojenie się ran i naskórnikowanie.
Olejek rumiankowy. Uzyskuje się go z kwiatostanu rumianku pospolitego (Anthodium Chamomillae). Zawiera on takie substancje czynne jak chamazulen czy alfa-bisabolol. Substancje te warunkują działania terapeutyczne olejku jak i samego surowca.
W XVI wieku wyizolowano olejek rumiankowy i po licznych badaniach uznano, iż ma on cenne właściwości lecznicze. Olejek eteryczny stosuje się w masażu oraz inhalacjach lub kąpielach na dolegliwości skórne, a także w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych, nieżycie oskrzeli, w bronchicie, kokluszu, katarze siennym.
Dobre efekty uzyskuje się stosując go w nadpobudliwości nerwowej, bezsenności, stanach lękowych i stresie. Olejek goi rany, łagodzi podrażnienia. Ma przy tym właściwości przeciwbólowe. Nawet bóle reumatyczne łagodnieją pod jego kojącym działaniem.Chamazulen, bisabolol, mircen, spiroeter są składnikami olejku, dzięki którym działa on przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, osłaniająco, kojąco oraz antydepresyjnie.
Arnika - Arnika górska jest środkiem leczniczym w wielu przypadkach obrażeń sportowych, takich jak groźne zwichnięcia, siniaki, rany, lub nawet szok. Poprawia miejscowe dostarczanie krwi oraz przyspiesza proces gojenia się. Arnika jest skutecznym środkiem na problemy ze stawami i mięśniami, takimi jak zapalenie kości i stawów, bóle mięśni związane z nieprzyzwyczajeniem ciała do ćwiczeń, skurcze, siniaki i urazy stawów.
Kasztanowiec - wzmacnia naczynia krwionośne, działa przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, zatrzymujące krwawienia. Związki czynne znajdujące się w nasionach i kwiatach kasztanowca mają wpływ na naczynia, podobnie jak witamina P, wzmacniają je, poprawiają elastyczność ścian, zapobiegają pękaniu przy niewielkich urazach, zmniejszają przepuszczalność naczyń i zmniejszają obrzęki. Kasztanowiec zapobiega tworzeniu się zakrzepów wewnątrznaczyniowych, co jest szczególnie ważne w przypadkach podwyższonej krzepliwości krwi oraz po dużych operacjach. Wyciągi z nasion i kwiatów kasztanowca likwidują obrzęki powstałe na skutek stłuczeń, zwichnięć lub stanów zapalnych.
Lawenda - zioło mające przede wszystkim właściwości relaksujące. Użyta zewnętrznie rozluźnia napięte mięśnie a jej piękny zapach gwarantuje aromaterapeutyczne doznania dla ciała i duszy.
Rozmaryn - Działanie rozmarynu poprawia znacznie krążenie. Zioło to jest ziołem pobudzającym. Ma działanie antyseptyczne i wzmacniające.
Tymianek - znany jest przede wszystkim ze swoich właściwości w stosuwaniu wewnętrznym. Jednak zioło nie pozostaje obojętne dla organizmu, kiedy stosujemy je od zewnątrz. Niesamowity zapach tymianku wpływa na rozluźnienie i zrelaksowanie ciała
Mięta pieprzowa - ma działanie odświeżające i chłodzące. W stosowaniu zewnętrznym niezwykle przyjemna o działaniu przeciwbólowym
Miód pszczeli - zawiera wiele związków odżywczych oraz poprawiąjacych zdrowie.
Zastosowanie maści:
- Bóle pleców, mięśniobóle, lumbago.
- Rwa kulszowa, reumatyzm.
- Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa
- Odbudowuje tarcze (dyski) międzykręgowe
Działanie:
- pobudza krążenie krwi i limfy
- wpływa na poprawę elastyczności i sprężystości mięśni i więzadeł
- eliminuje stany zapalne
- wstrzymuje procesy niszczące tkanki
Jak wykonać prawidłowy masaż przy użyciu maści Lenkosan?
Masaż powinien być wykonowany w ciepłym i cichym pomieszczeniu. Dobrze, żeby masaż wykonywał masażysta ale nawet osoba, która nie posiada tego zawodu, jest w stanie wykonac masaż i wetrzeć maść, co przyniesie duża korzyść i pomoże walczyć z chorobą. Wcieranie maści należy rozpocząc od dołu kręgosłupa i kierować się ku górze. Należy robic to jednostajnym ruchem i tym samym nasileniu. Nie za mocno! Czynność tę należy powtarzać przez 10-15 minut. Następnie należy przykryć pacjetna i pozostawić go w tej pozycji następne 10-15 minut. Masaż wykonywać codziennie. Po ustąpieniu objawów należe masowąć chorego jeszcze przez kilka dni codziennie a następnie 2-3 razy w tygodniu w celach profilaktycznych, jeśli bóle mają tendencję do nawracania a stanu choronwego nie da się wyleczyć. Przy bólach, które spowodowane są kontuzją, wypadkiem a zmiany są odrwacalne, można zaprzestać stosowania maści.
