LEKSYKON HARCERSTWA

praca pod redakcją Olgierda Fietkiewicza

Wydawnictwo: MAW, 1988
Oprawa: twarda
Stron: 556
Stan: bardzo dobry, praktycznie nieużywana

Pod swą skromną, może nawet nieco mylącą nazwą, Leksykon harcerstwa jest w rzeczywistości rodzajem encyklopedycznego informatora o harcerstwie. Zadecydowała tradycja; tak się nazywa pierwowzór, 35 zeszytów, jakie ukazały się w latach 1977—80 wewnątrz miesięcznika .Harcerstwo" i w tym charakterze weszły już do obiegu nie tylko wewnątrz ZHP.

Harcerstwo jest pojęciem wieloznacznym; to nie tylko współczesny, dwumilionowy związek młodzieży, kontynuujący idee, tradycje, dorobek ponad 75-letniego ruchu harcerskiego, ale także zjawisko w polskiej kul---'ze narodowej, w najnowszych dziejach Polski. Pojęcie to odnosi się także do specyficznej, sprawdzonej, znanej metody harcerskiej, a także ukształtowanego, określonego stylu życia. Leksykon stara się w zwięzłej formie podać najważniejsze informacje o harcerstwie we wszystkich ego znaczeniach: o współczesnym ZHP, dziejach i dorobku ruchu harcerskiego w bardzo szerokim kontekście nauk społecznych, szkoły, ruchu młodzieżowego, ustrojowym, kulturowym, międzynarodowym. Oczywiście, nawet najlepsza i najgrubsza książka nie zastąpi tego, co w harcerstwie najważniejsze — osobistego przeżycia. Niemniej wiedza o harcerstwie jest potrzebna nie tylko harcerzom, instruktorom i działaczom ZHP, seniorom harcerstwa, prowadzącym zajęcia i słuchaczom  metodyki wychowania w ZHP w wyższych uczelniach, historykom i teoretykom, ale także tym wszystkim, których można określić jako przyjaciół harcerstwa, czyli większości społeczeństwa; tym, którzy chcą więcej wiedzieć o harcerstwie, zawsze nierozerwalnie związanym z Polską.

W no że ponad 200 osób współdziałało w tworzeniu tak obszernej książce na pewno nie jest ona doskonała, gdyż:

1) dopiero zaczyna powstawać teoria harcerstwa oraz siatka pojęć tej interdyscyplinarnej wiedzy czerpiącej z wielu nauk społecznych, przede wszystkim zaś z bogatej skarbnicy doświadczeń pokoleń harcerskich wychowawców,

2) wiele pracy wymaga jeszcze opracowanie historii harcerstwa, która, przez wiele lat zaniedbywana, jest jeszcze niepełna, dużo w niej luk, wątpliwości, sprzeczności,

3) harcerstwo jest żywą, twórczą organizacją, wciąż mają miejsce w niej nowe fakty, zjawiska, powstają nowe prądy, kolejne pokolenia wnoszą własny dorobek, zmieniają się struktury, liczby, ludzie, a także — co oczywiste — kontekst społeczny.