LAWINA
Jolanta Maria Kaleta
„Lawina” to powieść sensacyjna, osadzona w bardzo konkretnych realiach historycznych, z rzetelnym tłem społeczno- obyczajowym. Akcja rozgrywa się w czasach głębokiego stalinizmu, w 1948 roku w Kowarach, uroczym miasteczku, zagubionym wśród lasów u podnóża Karkonoszy.
Po wyjściu z więzienia, były akowiec, chirurg, Jędrek Madej, otrzymuje nakaz pracy w tamtejszym szpitalu. Dźwigając na swoich barkach tragiczne wojenne przeżycia ma nadzieję rozpocząć nowe życie. Wkrótce jednak przekonuje się, że nie ma na to żadnych szans. Z wielu powodów.
Kowary skrywają jakąś mroczną tajemnicę, która przekształciła miasteczko w twierdzę, pod kontrolą milicji i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Madej od pierwszego dnia pobytu zostaje poddany intensywnej inwigilacji przez szpiegów i donosicieli. Jego poczynaniami szczególnie interesuje się bezwzględny i wszechwładny oficer KBW, porucznik Jenot.
Przez przypadek do rąk Madeja trafiają dziwne fotografie, wykonane przez Niemców pod koniec wojny, w tym jedna przedstawiająca tajemniczy symbol w kształcie dwóch ogniw łańcucha splecionych ze sobą, wyrytych gdzieś w betonowej ścianie. Gdy zaintrygowany próbuje rozwikłać zagadkę okazuje się, że ma przeciwko sobie nie tylko KBW, lecz także grasujący po lasach Wehrwolf.
Także życie osobiste, zwłaszcza to uczuciowe, łata z trudem. Gdy sądzi, że najgorsze ma już za sobą, okazuje się, że znalazł się w pułapce i stanął oko w oko ze śmiertelnym niebezpieczeństwem.
Lawina to jego pseudonim z czasów partyzantki, ale kiedy w Białym Jarze zejdzie ta prawdziwa, śnieżna, wywróci jego życie do góry nogami.
