Rzetelny obraz podmorskiej tułaczki w czasie II Wojny Światowej

Solidna proza marynistyczno-wojenna. Autor z pietyzmem oddaje ponurą i "trudną" rzeczywistość wojennych zmagań na jednym z niemieckich okrętów podwodnych. Książka framgentami może wręcz przypominać dziennik pokładowy. Opisy wydarzeń są bardzo szczegółowe, a przez to niezwykle realistyczne. Czytelnik może dobrze poczuć smak (a w zasadzie - smród) niewdzięcznej służby na okręcie podwodnym. Główny wątek jest ciekawie wzbogacony o kilka wątków pobocznych, przez co powieść nie jest nużąca. Pod względem analizy warsztatu literackiego Buchheima należy zaznaczyć co najmniej dwie udane próby. Moim zdaniem autor kapitalnie przedstawił nudę, jaka miała miejsce na okręcie, kiedy przez kilka tygodni załoga jedynie przemierzała kolejne mile morskie (bez żadnej akcji). A opisanie nudy w sposób ciekawy i interesujący, jest moim zdaniem godne uwagi. I druga sprawa, to nieprzeciętny sposób przedstawienia sztormu, który długimi dniami utrudniał życie marynarzom. Moje uznanie budzi też samo zakończenie powieści, które jest zaskakujące i oddaje w pełni całą ironię i bezsens wojny. Nie ukrywam jednak, że gdyby powieść była o kilkadziesiąt stron którsza, mogłaby być jeszcze lepsza (akcja nabrałaby większego tempa). Ale i tak, książka na długo zapadła w mojej pamięci. Dla fanów prozy marynistycznej - pozycja obowiązkowa.

"Okręt" to opis wojennych doświadczeń autora - szybko stał się światowym bestsellerem. Sukces powieści należy przypisać zarówno jej tematowi, jak i niezaprzeczalnym walorom literackim. Jeden z krytyków stwierdził, że Buchheim "z Melvilleowskim opętaniem i brutalnością Mailera maluje to mroczne królestwo wojny podwodnej, ów świat, którego prawie nikt nie zna". "Okręt" to zarówno swoisty rachunek sumienia naocznego świadka i uczestnika wydarzeń, jak i przestroga dla współczesnego świata, przestroga dla ludzi, którzy zbyt łatwo zapomnieli o doświadczeniach drugiej wojny światowej.