Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

KWILECKI ZAŁUSCY IWONICZ 1[zasłonięte]799-19 MONOGRAFIA BDB

19-01-2012, 14:52
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Aktualna cena: 50 zł     
Użytkownik inkastelacja
numer aukcji: 2036022734
Miejscowość Kraków
Wyświetleń: 12   
Koniec: 13-01-2012 20:22:01
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha



PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
Załuscy w Iwoniczu 1[zasłonięte]799-19



PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)


AUTOR -
ANDRZEJ KWILECKI

WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - BIBLIOTEKA KÓRNICKA, KÓRNIK 1993
WYDANIE - 1
NAKŁAD - ??? EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
BARDZO DOBRY MINUS JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA, MIĘKKA

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 296 + ROZKŁADANA MAPKA
WYMIARY - 24 x 17 x 1,7 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,506 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA

KOSZT WYSYŁKI -
8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI, DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI.

ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU. (PREFEROWANYM JĘZYKIEM KONTAKTU POZA OCZYWIŚCIE POLSKIM JEST ANGIELSKI, MOŻNA OCZYWIŚCIE PRÓBOWAĆ KONTAKTU W SWOIM JĘZYKU NATYWNYM.)

I AGREE to SEND ITEMS ABROAD. The COST of DISPATCHING In SUCH CASE, IS ESTABLISH ACCORDING TO PRICE-LIST of POLISH POST OFFICE SEVERALLY And it IS DEPENDENT FROM WEIGHT of OBJECT. ( The PREFERRED LANGUAGE of CONTACT WITHOUT MENTIONING POLISH IS ENGLISH, BUT YOU CAN OBVIOUSLY TRY TO CONTACT ME IN YOUR NATIVE LANGUAGE.)


DODATKOWE INFORMACJE - W PRZYPADKU UŻYWANIA PRZEGLĄDARKI FIREFOX MOŻE WYSTĄPIĆ BŁĄD W POSTACI BRAKU CZĘŚCI TEKSTU LUB ZDJĘĆ, NIESTETY NARAZIE JEDYNYM ROZWIĄZANIEM JAKIE MOGĘ ZAPROPONOWAĆ TO UŻYCIE INTERNET EXPLORERA LUB WYSZUKIWARKI "OPERA", Z GÓRY PRZEPRASZAM ZA NIEDOGODNOŚCI.
PRZY OKAZJI PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.



SPIS TREŚCI LUB/I OPIS -


Andrzej Kzuilecki
Załuscy w Iwoniczu 1[zasłonięte]799-19
Kórnik 1993





ANDRZEJ KWILECKI

profesor socjologii, urodzony w 1928 r. w Kwilczu (Poznańskie), jest potomkiem rodziny Zaluskich i po mieczu, i po kądzieli: jego babka, Jadwiga z Zaluskich Hektorowa Kwilecka była wnuczką generała Józefa Zaluskiego, a matka -Zofia z Załuskich Dobieslawowa Kwilecka - prawnuczką Karola Zaluskiego, założyciela uzdrowiska w Iwoniczu.
Książka o Załuskich w Iwoniczu stanowi próbę przedstawienia historii własnej rodziny w sposób obiektywny, acz nie pozbawiony elementów osobistych. Autor spędził w Iwoniczu lata II wojny światowej. Wraz z innymi członkami rodziny spisywał wówczas kronikę wydarzeń. Po wojnie wielokrotnie odwiedzał Iwonicz. W książce wykorzysta! własne wspomnienia, relacje krewnych i mieszkańców Iwonicza, korespondencję rodzinną, pamiętniki i dzienniki, dokumenty z archiwów państwowych i prywatnych, również literaturę z XIX i XX w. poświęconą uzdrowisku iwonickiemu. Praca Andrzeja Kwileckiego jest monografią rodziny ziemiańsko--arystokratycznej opisującą dzieje Załuskich od momentu osiedlenia się ich w majątku i wsi Iwonicz do dnia jego przymusowego opuszczenia uwzględniającą zarówno życie rodzinno-towarzyskie, jak i działalność administracyjno-gospodarczą w majątku i uzdrowisku.





SPIS TREŚCI

Wstęp....................................... 5
Rozdział I U ŹRÓDEŁ............................ 9
Iwonicki krajobraz.............................. 11
Państwo Iwonicz (1[zasłonięte]799-18) ....................... 17
„Zdroje zbawienne" (pierwsze badania wód 1[zasłonięte]836-18)....... 21
Rozdział II WE WŁASNYM DOMU (1[zasłonięte]837-18)............ 27
Z Litwy na Podbeskidzie.......................... 29
„Opatrznościowy rodziny Załuskich przytułek"............ 41
Początki uzdrowiska-............................ 50
„Iwonicz... pełen... wspomnień"...................... 61
Rozdział III IWONICZ W EUROPIE (1[zasłonięte]858-18)............ 85
Rodzeństwo Europejczyków........................ 87
Europejska koncepcja............................ 108
sZłoty okresu w dziejach uzdrowiska.................. 117
W nowym domu .........-..................... 142
Rozdział IV WZLOTY I UPADKI (1[zasłonięte]893-19).............. 163
Czwarte i piąte pokolenie......................... 165
Mąż opatrznościowy............................ 187
Lata dwudzieste, lata trzydzieste..................... 201
Rozdział V ŻYCIE POD OKUPACJĄ (1[zasłonięte]939-19) ........... 243
W poszukiwaniu schronienia....................... 245
Wokół „Bazaru"............................... 248
Rzeczpospolita Iwonicka.......................... 265
Kronika ostatnich dni............................ 273
EPILOG: zubożenie i rozproszenie..................... 277
SPIS ILUSTRACJI................................ 293
WKLEJKA
Tablica genealogiczna rodziny Załuskich i Ogińskich Plan Iwonicza-Zdroju Mapa okolic Iwonicza





Wstęp

Załuscy herbu Junosza należą do rodzin wielce zasłużonych dla kultury polskiej. Encyklopedia Powszechna Orgelbranda poświęca tej rodzinie cały rozdział stwierdzając, że największe zasługi położyli ci Załuscy, którzy byli „w stanie duchownym". Encyklopedia wylicza wysokie funkcje kościelne i państwowe sprawowane przez członków rodziny: „Senatorów świeckich mieli Załuscy, wojewodów trzech, kasztelanów trzech, za to biskupów senatorskich czterech i nie senatorskich dwóch, oprócz kilku dygnitarzy i wielu starostów. Najznakomitszymi ludźmi z nich są zawsze biskupi, przez których podniosła się i rodzina"1.
Trzej biskupi Załuscy znani są z wybitnej działalności kościelnej, politycznej, pisarskiej i kulturalnej: Andrzej Chryzostom (1[zasłonięte]650-17), biskup kijowski, płocki i warmiński, kanclerz Jana III Sobieskiego oraz jego bratankowie - Andrzej Stanisław (1[zasłonięte]695-17), biskup chełmiński i krakowski, kanclerz Stanisława Leszczyńskiego i Józef Andrzej (1[zasłonięte]702-17), biskup kijowski, historyk i edytor. Dwaj ostatni zasłużyli się jako inspiratorzy ruchu naukowego i literackiego w epoce saskiej oraz współtwórcy słynnej Biblioteki Załuskich. Andrzej Stanisław upamiętnił się ponadto sprowadzeniem do Polski pierwszych ziemniaków i założeniem wytwórni wzorzystych kobierców i ściennych dywanów. Ten energiczny i szanowany biskup krakowski ma swój posąg w Katedrze Wawelskiej.
Czwartym przedstawicielem rodu, który zajął miejsce w encyklopediach, słownikach biograficznych i opracowaniach historycznych, jest generał Józef Załuski (1[zasłonięte]787-18), szwoleżer polski w gwardii napoleońskiej i ceniony pamięt-nikarz połowy XIX w. Jego sylwetkę przedstawia Anna Palarczykowa we wstępie do wspomnień generała wydanych w 1976 r.2 Józef Załuski i jego brat Karol brali czynny udział w powstaniu listopadowym - pierwszy był szefem wywiadu wojskowego, drugi jednym z dowódców powstania na Litwie.
Celem niniejszej pracy jest poszerzenie wiedzy o Załuskich i wprowadzenie do literatury nowych elementów. Pragnę skoncentrować się na mało znanym i dotychczas nieopracowanym fragmencie historii rodu. Wspomniany fragment
clotyczy działalności Załuskich w Iwoniczu, miejscowości położonej na historycznej Ziemi Sanockiej.
Tu należy się Czytelnikowi uzupełniająca informacja o pochodzeniu rodu. Załuscy herbu Junosza wywodzą się z Mazowsza. Jak wynika z dokumentów archiwalnych, w ciągu wieków awansowali w hierarchii społecznej. „W XVI i XVII w. jako zamożna szlachta Załuscy tytułowani byli w aktach urzędowych generosi - urodzeni. W drugiej połowie XVIII w. byli już zwani magnifid -wielmożni"3. W owym czasie skoligacili się z możnymi domami Rzeczpospolitej - Koniecpolskimi, Krasińskimi, Lanckorońskimi, Lipskimi, Ossolińskimi, Praż-mowskimi. W 1776 r. cesarzowa Maria Teresa potwierdziła Ignacemu Załuskie-mu (dziadowi generała) tytuł hrabiego cesarstwa rzymsko-niemieckiego i nadała hrabstwo austriackie.
Pojawienie się Załuskich jako właścicieli majątków na Podbeskidziu wiąże się z osobą kasztelana rawskiego Hieronima Załuskiego, któremu żona, woje-wodzianka sieradzka Ludwika z Wierzbowskich wniosła w wianie dobra w Ja-sienicy. Wprawdzie ani Hieronim i Ludwika, ani ich syn Jan Prosper żonaty z Wiktorią z Szołdrskich niewiele czasu spędzali w Jasienicy, ale dla członków kolejnych generacji Załuskich - Ignacego (żonatego z Marianną z Dembińskich) i Teofila (żonatego w pierwszym małżeństwie z Honoratą ze Stempkowskich, w drugim z Marianną z Górskich) dobra jasienickie stały się jak gdyby przyczółkiem do ekspansji majątkowej na Podbeskidziu, w tym i w Iwoniczu.
Załuscy stworzyli uzdrowisko iwonickie. Zajmowali się nim w długim okresie przeszło stu lat, po czym zostali zmuszeni do jego opuszczenia. Rozwój uzdrowiska jest zasługą Załuskich, a jego znaczenie wykracza daleko poza historię rodziny, stanowi osobny ważny rozdział w dziejach polskiego lecznictwa zdro-
jowego i rodzimego krajoznawstwa. To zagadnienie, ujmowane w dwóch powyższych aspektach: rodzinnym i ogólnospołecznym, miało być głównym przedmiotem książki.
W trakcie przygotowywania niniejszej pracy mój pierwotny zamysł skupienia się wyłącznie na czynnościach wykonywanych przez Załuskich w uzdrowisku iwonickim został rozszerzony. Jako członek tej rodziny miałem bowiem dostęp do materiału znajdującego się w rękach prywatnych, dokumentującego także inne, bardziej osobiste strony życia Załuskich. Zgromadziłem materiał, na który składają się niedrukowane listy, dzienniki, kroniki rodzinne, notatki o wydarzeniach i przeżyciach z tymi wydarzeniami związanych, także utrwalone najpierw w tradycji ustnej, a następnie spisane relacje, oceny i wspomnienia osób z kręgu rodziny. Autorowi przychodzącemu z zewnątrz byłoby niewątpliwie znacznie trudniej dotrzeć do tych oryginalnych i rozproszonych przekazów. Rozdział poświęcony okupacji w Iwoniczu mogłem w ogóle oprzeć na własnych wspomnieniach (lata II wojny spędziłem bowiem w Iwoniczu) i na prowadzonym wówczas w rodzinie Załuskich dzienniku, który znajduje się obecnie w moich rękach.
W rezultacie powstała praca, która przedstawia dzieje Załuskich w Iwoniczu z uwzględnieniem dwóch przeplatających się wzajemnie wątków: działalności w uzdrowisku i życia prywatnego. Na ten pierwszy wątek składają się osiągnięcia i niepowodzenia, żmudna praca organiczna i przejawy lekkomyślności w gospodarowaniu, okresy prosperity i kryzysów. Wątek drugi - życia prywatnego - obejmuje sprawy osobiste i stosunki familijne: narodziny i zgony, choroby, wychowanie i kształcenie dzieci, dzieje małżeństw, podróże, życie kulturalne i towarzyskie, życiorysy i charakterystyki przedstawicieli kolejnych generacji.
W zmieniających się warunkach politycznych, pod zaborami, w niepodległej Polsce, podczas dwóch wojen światowych, Załuscy żyli w Iwoniczu, gospodarowali w majątkach, zarządzali zdrojem, zatrudniali ludzi ze wsi i przybyszów z innych stron kraju, mieli kontakty z miejscową inteligencją i duchowieństwem oraz z sąsiednimi dworami. Byli silnie osadzeni w warstwie szlacheckiej regionu krośnieńsko-sanockiego. Jednocześnie mieli bliskie związki ze sferą arystokra-tyczno-ziemiańską całej Polski. Można więc założyć, że książka omawiająca zmienne losy tej rodziny w Iwoniczu wnosi trojakiego rodzaju przyczynki: do historii uzdrowiska iwonickiego; do charakterystyki mikro społecznego środowiska Iwonicza; do dziejów warstwy arystokratyczno-ziemiańskiej w południowej Polsce. To ostatnie zagadnienie wysuwa się, siłą rzeczy, na pierwszy plan, a w nim wybijają się na czoło takie sprawy, jak styl życia i poziom kultury tej warstwy, cenione przez nią wartości, przykłady pracy organicznej i wiązania interesu własnego z szerszymi potrzebami społeczeństwa i kraju.
Opracowując niniejszą książkę, starałem się uwzględnić i wykorzystać podstawową literaturę i opublikowaną dokumentację. Punktem wyjścia do przedstawienia dziejów Załuskich w XIX w. są dwie prace ogłoszone w odstępie 80 lat. Pierwszą jest obszerne wspomnienie Karola Bernarda Załuskiego, dyplomaty
w służbie dworu austriackiego, opublikowane anonimowo w 1907 r. Zawiera mnóstwo interesujących faktów i sporo materiału historycznego w aneksach. Drugą jest wydana w 1986 r. książka Hieronima Wysockiego, w której autor wykorzystał między innymi część korespondenci Załuskich posiadanej we własnych zbiorach5.
Z kolei punktem wyjścia do opisu uzdrowiska iwonickiego jest obszerna, starannie opracowana monografia pt. Iwonicz Zdrój, przygotowana przez zespół autorów reprezentujących różne dyscypliny naukowe: geografię, medycynę, v językoznawstwo i in.6 W niniejszej książce wykorzystałem jednak w większej mierze stare roczne sprawozdania z działalności zakładu zdrojowo-kąpielowego w Iwoniczu oraz dawne publikacje o środkach i wartościach leczniczych uzdrowiska napisane przez lekarzy. Te bardzo interesujące materiały znajdują się w księgozbiorach Biblioteki Narodowej, Biblioteki Jagiellońskiej i Biblioteki Kórnickiej, w żadnej z nich jednak nie znajdziemy kompletu .
Dla analizy dziejów Załuskich w XX w. podstawowe znaczenie ma zespół akt włączony do zasobów Archiwum Państwowego w Jaśle. Ten zespół nazwany „Archiwum Załuskich w Iwoniczu", aczkolwiek mocno zdekompletowany, zawiera jednak bogatą dokumentację działalności gospodarczej właścicieli Iwonicza w okresie międzywojennym (oraz pojedyncze akta z okresu wcześniejszego).
Jak zaznaczyłem wyżej, starałem się dotrzeć do przekazów rękopiśmiennych przechowywanych w zbiorach domowych. Zdołałem też ustalić drogą korespondencyjną lub bezpośrednich wywiadów z członkami rodziny różne szczegóły z życia Załuskich nie mające swojej pisemnej dokumentacji. Wiele szczegółowych informacji uzyskałem od starszych mieszkańców Iwonicza i dawnych pracowników zakładu zdrojowego, pamiętających jeszcze wczasy Załuskich^.
Wszystkim tym, którzy udzielili mi życzliwej pomocy, udostępnili posiadane materiały, służyli informacjami i wyjaśnieniami, składam tą drogą serdeczne podziękowanie.
Należy jeszcze nadmienić, że wydanie niniejszej pracy natrafiłoby niewątpliwie na dużo większe trudności, gdyby nie zainteresowanie okazane przez profesora Jerzego Wisłockiego, dyrektora Biblioteki Kórnickiej. Jestem Mu wdzięczny za decyzję opublikowania „Załuskich w Iwoniczu" w cenionym wydawnictwie kórnickim, które kontynuuje tradycje edytorskie zapoczątkowane przed przeszło 150 laty przez Tytusa Działyńskiego.

A. K.





SPIS ILUSTRACJI

1. HerbJUNOSZA
2. Iwonicz-Zdrój. Widok z tarasu „Belwederu"
3. Ruiny Zamku Odrzykońskiego. Fot. Marian Murman (Iwonicz-Gdańsk)
4. Nad „Bełkotką"
5. Józef Załuski w mundurze polskiego generała brygady. Malował Jan Antoni Blank
6. Strona tytułowa rozprawy Teodora Torosiewicza z 1838 r.
7. Dwór w Zalesiu na Litwie. Rysował Leonard Chodźko w 1822 r.
8. Senator Michał Kleofas Ogiński. Portret znajdował się w Towarzystwie Dobroczynności w Wilnie
9. Maria z domu Neri lo voto Nagurska 2O voto Ogińska - druga żona Michała Kleofasa, matka Amelii. Malował Aleksander Molinari
10. Utwór muzyczny pt. Souvenir (Wspomnienie) skomponowany przez Amelię
11. Karol Załuski w 1831 r. Ze zbiorów Archiwum Państwowego w Krakowie
12. Amelia z Ogińskich Załuska z córeczką Idą. Rysował C. Wolff (ok. 1842 r.). Litografia ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Krośnie
13. Stary dwór w Iwoniczu - pierwotna siedziba Załuskich - po odnowieniu w drugiej połowie XIX w. (fragment)
14. Emma z Ogińskich lo voto Brzostowska 2O voto Wysocka. Malarz nie ustalony
15. Pierwsza pijalnia wód mineralnych
16. „Stary Pałac" (Pałac Modrzewiowy) z lat 1[zasłonięte]838-18
17. Widok uzdrowiska w 1840 r. Rysował Franciszek Cięglewicz
18. Zakład kąpielowy w Iwoniczu według rysunku Jana Karola Lorenowicza z połowy XIX w.
19. Karol i Amelia Załuscy - założyciele uzdrowiska iwonickiego
20. Tzw. Pamiątka - obelisk ku czci Karola Załuskiego
21. Gen. Józef Załuski w. Cytadeli Warszawskiej. Malował Jan Gniewosz w 1854 r.
22. Nagrobek Michała Kleofasa Ogińskiego w bazylice di Santa Croce we Florencji
23. Pałac w Retowie na Litwie. Rysował Napoleon Orda
24. Popiersie gen. Józefa Załuskiego (gips patynowany na kolor kości słoniowej). Rzeźbił szesnastoletni Ireneusz Załuski w Wiedniu 1851 r. Ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
25. Końcowy fragment testamentu Amelii Załuskiej
26. Michał Załuski. Fot. Walery Rzewuski (Kraków)
27. Helena (Lena) z Brzostowskich Załuska z jedną z sióstr swego męża, przypuszczalnie Idą Seilern. Fot. Józef Eder (Lwów)
28. Bracia Karol Bernard i Stanisław Załuscy w ogrodzie w 1897 r. Jedyne znane zdjęcie z XIX w. przedstawiające polskich szachistów w czasie gry
29. Popiersie Michała Załuskiego wykonane przez jego brata Ireneusza (gips patynowany na kolor kości słoniowej). Ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Krośnie. Obok fotografia z albumu rodzinnego
30. Nekrolog Marii z Załuskich Gołaszewskiej
31. Teofil Ostaszewski w 1861 r.
32. Emma z Załuskich Ostaszewska przy fortepianie. Z lewej jej brat Karol Bernard Załuski, z prawej przypuszczalnie Karol Gołaszewski
33. Róża Żeleńska (później Perponcher), córka Fanny. Fot. W. Rzewuski
34. List Michała Załuskiego do brata Karola Bernarda na specjalnym papierze z widokami Iwonicza
35. „Dom Zdrojowy" (Hotel Główny) od strony południowej. Wygląd po dobudowaniu werandy w 1887 r.
36. Willa „Ustronie"
37. „Belweder" (Nowy Pałac)
38. Biskup Iwo Odrowąż poświęca kamień węgielny pod kościół w Iwoniczu. Malował Jan Matejko w 1887 r. Obraz zaginął w czasie II wojny światowej
39. Kaplica zdrojowa w Iwoniczu w 1895 r.
40. Profesor Józef Dietl. Malował Jan Matejko w 1864 r. Ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
41. Fragment dziennika Leny Załuskiej z 1883 r.
42. Lena Załuska. Fot. W. Rzewuski
43. Nowy dwór (Pałac Zimowy) w Iwoniczu-Wsi
44. Aleja lipowa (dojazdowa) w parku przydworskim
45. Kościół parafialny pod wezwaniem Wszystkich Świętych w Iwoniczu-Wsi. Malował Kazimierz Murman
46. Dzieła rzeźbiarza Józefa Aszklara w kościele parafialnym w Iwoniczu-Wsi: ołtarz główny pokryty złotem dukatowym oraz chrzcielnica
47. Józef (Józio) Załuski w stroju pazia Dworu Cesarskiego w Wiedniu. Fot. Victor Angerer (Wiedeń)
48. Henryka z Ruckich Załuska. Malował Marceli Krajewski
49. Jadwiga z Załuskich Kwilecka. Fot. W. Rzewuski
50. Emcia Załuska ok. 1880 r. Fot. W. Rzewuski
51. Dwór w Jasienicy po przebudowie w 1887 r. Zniszczony przez pożar w 1917 r.
52. Zofia z Załuskich Wysocka w 1910 r. Fot. -E. Jelussich (Abbazja)
53. Józef i Izabella z Tyszkiewiczów Załuscy. Fot. Klinkhardt i Eyssen (Drezno)
54. Michał Baltazar Załuski ok. 1913 r. Fot. Leon Majewski (Tarnów-Iwonicz)
55. Karol Waldemar Załuski w stroju duchownym. Fot. G. Felici, Fotografo Pontificio (fotograf papieski - Rzym)
56. Zofia Załuska (później Kwilecka) w 1913 r. Fot. L. Majewski
57. Emma Załuska i Zofia z Pruskich Tyszkiewiczowa w Monte Carlo
58. „Waldemarówka" w Iwoniczu-Wsi. Fot. Grossman (Iwonicz)
59. Ślub Zofii z Załuskich i Dobiesława Kwileckich. Goście przed dworem w Iwoniczu-Wsi 20 sierpnia 1918 r.
60. Dyrektor Jan Mazurkiewicz
61. Willa „Biały Orzeł"
62. Willa „Zofiówka"
63. Główny klomb w uzdrowisku
64. Józef Załuski z pierwszym wnukiem Przemkiem Kwileckim w Kobylnikach k/Kościana w 1921 r.
65. Cztery pokolenia: Zofia z Pruskich Tyszkiewiczowa (prababka), Izabella Załuska, Zofia Kwilecka z córeczką Marizą
66. Komisja Uzdrowiskowa
67. Emma Załuska z rodziną dyrektora Władysława Gieysztora
68. Trzy śpiewaczki, córki Adama Didura: Mary, Ewa i Olga
69. Ireneusz i Mary z Didurów Załuscy z synkiem Jeremim (Remisiem) w 1925 r.
70. Willa „Zacisze"
71. Willa „Mały Orzeł"
72. Jan Papierkowski z synem Julianem, lekarzem
73. „Excelsior" w budowie
74. Andrzejek Załuski, syn Bogdanów
75. Dwie pary małżeńskie Załuskich: Karol Waldemar i Maria z Wilkoszew-skich oraz Bogdan i Jadwiga (Inka) z Boguckich
76. Zofia z Mienickich I0 voto Waldemarowa Tyszkiewiczowa 20 voto Micha-łowa Załuska
77. Emma Załuska ok. 1935 r. Malował Jerzy Rupniewski
78. Eugeniusz Miecugow
79. Wojewoda lwowski Władysław Belina-Prażmowski z wizytą w Iwoniczu (ok. 1934 r.). W restauracji zdrojowej: starosta krośnieński Stępień, Bogdan Załuski, minister finansów Korczak, wojewoda i sekretarz wojewody
80. Dwór w Czarnożyłach w latach międzywojennych
81. Restauracja koszerna p. Finderowej
82. Kuracjusze żydowscy. Na ławce cadyk z Bełżca Szapiro wśród rabinów
83. Kopalnia nafty w Iwoniczu
84. Sanatorium „Excelsior". Fot. Stanisław Mucha (Kraków)
85. Harcerze pobierają ziemię iwonicką na kopiec Józefa Piłsudskiego w Krakowie (1935 r.). Uroczystość pod statuą Matki Boskiej Przedziwnej (rzeźba Edwarda Stechlika z 1891 r.)
86. Bogdan Załuski w sportowym „Fiacie"
87. Tenis w Iwoniczu. W drodze na kort Stanisław Potocki z Rymanowa, Em-ma Załuska, Zofia Kwilecka. Przy siatce mistrz polski Józef Hebda w towarzystwie pań Załuskich. Na zdjęciu zbiorowym publiczność i uczestnicy mistrzostw Iwonicza w 1931 r.
88. Przed zawodami hippicznymi w Iwoniczu-Wsi
89. Iza Ostaszewska (później Zielińska) przy fortepianie w 1938 r.
90. Adam Didur z rodziną i przyjaciółmi przy samochodzie „Tatra"
91. Artyści przy stoliku kawiarnianym: Stanisław Drabik, Mary Załuska, Wanda Wermińska, Adam Didur
92. Michałowie Załuscy w towarzystwie Adama Didura
93. Jan Kiepura na mostku nad Iwonickim Potokiem (1931 r.)
94. Dwór w Klimkówce. Zniszczony przez pożar w 1949 r.
95- Michał Baltazar Załuski na przechadzce z księciem Koczubejem
96. Jan Kiepura z gośćmi i właścicielami uzdrowiska (1931 r.)
97. Na tarasie „Belwederu" w 1940 r.
98. „Bazar" z wieżą zegarową
99. Ks. Józef Rafa - proboszcz iwonicki w latach 1[zasłonięte]912-19
100. Ekshumacja zwłok członków Armii Krajowej zamordowanych w Lasku Grabińskim
101. Dr Józef Aleksiewicz - długoletni naczelny lekarz uzdrowiska
102. Willa „Niespodzianka" spalona we wrześniu 1944 r.
103. Sanatorium „Sanato"
104. „Pogoń" i „Zalesię" - wille rozebrane na opał w latach 1[zasłonięte]944-19
105. Bracia Karol Waldemar i Ireneusz Załuscy po wyjściu z więzienia w zamku w Rzeszowie w listopadzie 1944 r.
106. Sprawa pamiątek rodzinnych z Iwonicza w korespondencji z lat 1[zasłonięte]946-19
107. Michał Baltazar Załuski z żoną Zofią i siostrą Zofią w Trzebiechowie k/Su-lechowa w 1963 r.
108. Bogdan Załuski z trzecią żoną Jadwigą z Bursztynów przed „Domem Zdrojowym" po powrocie z Anglii do Polski
109. Zdewastowany dwór w Targowiskach w 1979 r.
110. Dwór w Ladzinie (stan dzisiejszy)



Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.


ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT


NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI