Kurs logiki dla prawników, Tadeusz Kotarbiński

26-04-2014, 20:29
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 15 zł

Użytkownik eLGie

numer aukcji: 4160262367

Miejscowość Warszawa

Koniec: 26-04-2014 20:22:43

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Waga (z opakowaniem): 1.00 [kg]
Okładka: miękka
Rok wydania (xxxx): 1966

Tytuł: Kurs logiki dla prawników.
Autor: Tadeusz Kotarbiński.
Wydawca: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966, wydanie VI. 216 stron, oprawa miękka, format 14,5x20,5 cm. Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (okladka ponownie doklejona do bloku, podkreślenia, zaznaczenia i notatki w tekście) – poza tym stan OK.

Opis: Klasyczne już opracowanie zagadnień logiki czołowego polskiego filozofa i logika Tadeusza Kotarbińskiego. Wielokrotnie wznowienia świadczą o popularności tej pozycji wśród wykładowców i studentów. Kurs prezentuje podstawowe problemy logiki z nakierowaniem na prawników. Książka ukazuje między innymi jak zrozumiale i jasno wyrażać swoje myśli. Zawarte zostały tu między innymi elementy logiki formalnej oraz semantyki.

Spis treści:

I. Działy logiki. Zarys dziejów logiki. Terminy swoiste semantyki. Kategorie semantyczne. Kategorie ontologiczne;
II. Hipostazy a nazwy pozorne. Hipostazy a nazwy o intencji ogólnej. Ekwiwokacje i zbliżone do nich usterki wypowiadania się. Mówienie chaotyczne. Nie dość jasne rozumienie słów. Nie dość wyraźne rozumienie słów;
III. Istota definicji analitycznej. Definicje syntetyczne. Struktura dobrej definicji. Metody urabiania definicji analitycznych. Definicje regulujące;
IV. Pospolite usterki definicji analitycznych. Wyjaśnienia dotyczące terminu „pojęcie”. Istota i warunki poprawności klasyfikacji logicznej. Naturalne klasyfikacje logiczne. Klasyfikacja a uporządkowanie. Wyjaśnienie pewnych terminów dotyczących definicji i klasyfikacji;
V. Zdanie logiczne i jego rodzaje. Postawa myślącego osobnika względem treści zdania. Zdanie a sąd. Klasyczna koncepcja prawdziwości zdania. Kryteria prawdziwości zdania. „Prawdziwość” w sensie werbalnym. Nieklasyczne koncepcje prawdziwości zdania. Relatywizm nieracjonalny. Racjonalne odmiany relatywizmu;
VI. Wynikanie. Funkcje zdaniowe. Symbolika rachunku zdań. Matryce negacji przyzdaniowej i spójników międzyzdaniowych;
VII. Twierdzenie logiczne a funkcja zdaniowa. Wzory z jedną zmienną zdaniową. Tok sprawdzania metodą matrycową. Wzory z dwiema zmiennymi zdaniowymi;
VIII. Niektóre wzory z trzema zmiennymi zdaniowymi. Skrótowy sposób sprawdzania matrycowego. Dalszy ciąg listy wybranych wzorów z trzema zmiennymi zdaniowymi. Pojęcie sylogizmu. Wybrane wzory równoważnościowe i przykłady ich stosowania w przekształceniach wedle dyrektyw;
IX. Sylogizm hipotetyczny a sylogizm kategoryczny. Wzory tak zwanego wnioskowania bezpośredniego jako wstęp do nauki o sylogizmach kategorycznych. Konwersje. Obwersje i kontrapozycje. Kwadrat logiczny;
X. Notowanie wzorów sylogizmu kategorycznego i wypowiadanie sylogizmów kategorycznych. Składniki sylogizmu kategorycznego. Figury i tryby sylogizmu kategorycznego. Obalanie trybów niepoprawnych przez dobór podstawień. Strukturalne znamiona wadliwości trybu sylogizmu kategorycznego. Uzasadnianie poprawności trybów w drodze konwersji;
XI. Ograniczenia zakresu stosowalności rozważonych wzorów ze zmiennymi nazwowymi. Stosunek do zdań jednostkowych. Potrzeba wprowadzenia zdań egzystencjalnych. Potrzeba wprowadzenia spójników międzynazwowych. Niektóre stosunki między zdaniami ogólnymi, jednostkowymi i egzystencjalnymi. Rozmaite odmiany praw tożsamości, sprzeczności i wyłączonego środka. Pojęcie sprzeczności w logice i w dialektyce. Wzory ze zmiennymi nazwowymi, powstające, przez uszczegółowienie wzorów rachunku zdań;
XII. Uwagi dotyczące nietylkodlamoli wypowiadania i rozpoznawania wniosków sylogistycznych;
XIII. Rozumowanie dedukcyjne, rozumowanie redukcyjne i ich odmiany. Struktura zdań pytajnych. Wnioskowanie. Dowodzenie. Metoda dedukcyjna. System dedukcyjny. Przykłady systemów dedukcyjnych w dziedzinie logiki;
XIV. Tłumaczenie. Indukcja jako tłumaczenie uogólniające. Różnice doniosłości logicznej rozumowań indukcyjnych. Indukcja przez proste wyliczenie. Indukcja eliminacyjna. Przybliżona jedynie stosowalność kanonów indukcji eliminacyjnej;
XV. Prawdopodobieństwo. Tak zwana indukcja statystyczna. Sprawdzanie hipotez. Obserwacja. Eksperyment. Indukcja, obserwacja i eksperyment w dziedzinie nauk społecznych. Rozumowanie przez analogię. Doniosłość logiczna rozumowania przez analogię. Doniosłość odkrywcza rozumowań przez indukcję i przez analogię. Niektóre wyróżniane przez prawników sposoby rozumowań uzasadniających;
XVI. Przyczynowość w myśleniu prawniczym. Rozbiór przykładów stosunku przyczynowego. Definicja analityczna stosunku przyczynowego. Definicja analityczna stosunku sprawstwa. Współsprawstwo. Zagadnienie zależności odpowiedzialności od sprawstwa;
XVII. Pojęcie metody i pojęcie metodologii ogólnej. Znamiona dobrej roboty. Sposoby osiągania zalet dobrej roboty;
XVIII. Definicja i cel studiowania erystyki. Chwyty czysto techniczne. Fortele nielojalne. Charakterystyka dyskusji rzeczowej;
XIX. Różnice nauk pod względem metody. Różnice nauk pod względem głównego zadania. Różnice nauk pod względem przedmiotu. Nauki filozoficzne;
XX. Nauki prawnicze w świecie nauk. Kultura prawnicza. Zarzuty podające w wątpliwość pożyteczność logiki dla prawników. Pożyteczność wykładu logiki przystosowanego do potrzeb prawników. Odparcie zarzutu, jakoby logika skłaniała do zbytniej sztywności w interpretacji i stosowaniu ustaw. Potrzeba opracowania logiki ocen, norm i rozkaźników;

Przypisy;
Literatura;
Skorowidz.

- Polecam!