Podręcznik elementarnego kursu antropologii filozoficznej Jest podręcznikiem szczególnym. Mówi on o filozofii człowieka, ale sas sądnej filozofii człowieka nie proponuje. Ten, kto studiuje ów podręcznik, nie uprawia jeszcze filozofii człowieka. Z drugiej jednak strony, mimo te jest to podręcznik kursu elementarnego, nie jest on przeznaczony dla tych, którzy nie mieli dotąd żadnej styczności z filozofia. Aby z niego owocnie korzystać, trzeba wpierw przejść przez kurs historii filozofii od początków ai po czasy współczesne. Tak więc podręcznik ów należy traktować jako wprowadzenie do filozofii człowieka przeznaczone dla studentów juł wstępnie zorientowanych w zagadnieniach filozofii. Może on również słu-tyć tym, którzy studiują zagadnienia szczegółowe i nie chcą stracić z oczu obrazu całości.
Podręcznik wymaga jednak pewnych istotnych uzupełnień. Chodzi przede wszystkim o pogłębienie zagadnień kluczowych w sposób zaangażowany filozoficznie, a wiec krytyczny i preferencyjny, umożliwiający studentowi odpowiedzialne opowiedzenie się za jakimś jednym nurtem myśli o człowieku. W filozofii nie chodzi bowiem tylko o to, by wiedzieć, jak Inni rozstrzygają problemy, ale o to, by samemu stawiać problemy 1 szukać odpowiedzialnych rozstrzygnięć. Takiemu zaangażowaniu filozoficznemu mają służyć wykłady z zakresu filozofii człowieka oraz zadawane przez wykładowcę lektury dodatkowe. Wśród lektur dodatkowych winno sie znaleźć dzieło K.Woj-tyły, Osoba i czyn. Dopiero w połączeniu z wykładami i lekturami dodatkowymi, podręcznik mote spełnić swe zadanie.
Przekładu podręcznika dokonał mgr P. Taranczewski. f przekładzie pominięto rozdział wstępny omawiający ogólnie pole tematyczne filozofii człowieka (eksplikacją rozdziału jest cały podręcznik) oraz partie końcowe, obejmujące bibliografię, indeks nazwisk itp. Praca niniejsza ukazuje się na prawach rękopisu i służy do użytku wewnętrznego studentów Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie.

Kwiecień 1981 r.
Ks. prof, dr J. Tischner