"KSZTAŁT MIŁOŚCI"

           JERZY BROSZKIEWICZ   

            449 STRON  

         STAN UŻYWANY BIBLIOTECZNY, PIECZĄTKI 

          REAL FOTO

     Jerzy Broszkiewicz (ur. 6 czerwca 1922 we Lwowie, zm. 4 października 1993 w Krakowie) – polski prozaik, dramatopisarz, eseista i publicysta.

W roku 1940, po ukończeniu szkoły średniej i studiów muzycznych, wstąpił do Akademii Muzycznej we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa (1941-1944) był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. W 1944 roku przeniósł się do Krakowa. W roku 1945 rzucił studia muzyczne i zajął się wyłącznie pracą literacką.

W latach 1945-1947 współpracował z redakcją tygodnika "Odrodzenie" i czasopisma "Teatr", zaś w latach 1947-1948 redagował czasopismo "Ruch Muzyczny", później "Muzyka". Długoletni kierownik literacki Teatru Ludowego w Nowej Hucie. W 1953 został członkiem redakcji "Przeglądu Kulturalnego".

Twórczość literacka Broszkiewicza była bardzo różnorodna.

Debiutował w 1945 r. w tygodniku "Odrodzenie" opowiadaniem "Monika". Jego debiutem książkowym była powieść o getcie "Oczekiwanie", za którą otrzymał Nagrodę Ziemi Krakowskiej.

Jego kolejną książką była powieść o Fryderyku Chopinie "Kształt miłości", za którą otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia, zaś w 1971 powieść "Długo i szczęśliwie" została laureatką nagrody CRZZ. W 1982 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za całokształt twórczości literackiej.

Autor wielu powieści dla młodzieży pisanych w latach 60. i 70., z których wiele zalicza się do powieści fantastycznonaukowych.

Oprócz tego Broszkiewicz pisał również dramaty (spod jego pióra wyszło ponad 20 sztuk teatralnych, telewizyjnych i radiowych), zbiory felietonów, scenariusze telewizyjne i filmowe oraz publikacje o muzyce. Niektóre z jego sztuk realizowano w całej niemal Europie, a także w Meksyku, Nowej Zelandii i USA.

Ogółem utwory Broszkiewicza przełożono na dziewiętnaście języków, a łączny nakład jego powieści przekroczył liczbę miliona egzemplarzy.