Książę Niezłomny (Z Calderona de la Barca). Tragedia we trzech częściach Juliusza Słowackiego – przekład siedemnastowiecznego hiszpańskiego dramatu i arcydzieło polskiego romantyzmu – to utwór wyjątkowy, który dzięki Teatrowi Laboratorium stał się źródłem jednego z ważniejszych wydarzeń w historii teatru światowego XX wieku. Przedstawienie dramatu Calderóna – zrealizowane w języku polskim w oparciu o tekst Słowackiego przez Jerzego Grotowskiego i jego aktorów, którego premiera odbyła się w siedzibie zespołu we Wrocławiu w 1965 roku, już na przełomie lutego i marca 1966 roku pokazano w Sztokholmie, Kopenhadze i Oslo. Międzynarodowy rozgłos polskiego Księcia Niezłomnego miał przypieczętować udział zespołu – w czerwcu 1966 roku – w X sezonie Teatru Narodów w Paryżu. Przedstawienie, a przede wszystkim postać don Fernanda w wykonaniu Ryszarda Cieślaka, uznano za ucieleśnienie metody Grotowskiego. (fragment Wstępu)
Beata Baczyńska – hispanista i teatrolog, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, zajmuje się historią teatru polskiego i dramaturgią hiszpańską Złotego Wieku. Jednym z głównych obszarów jej badań jest twórczość Pedra Calderóna de la Barca, któremu poświęciła monografię Dramaturg w wielkim teatrze historii (Wrocław 2005). Jest cenionym edytorem – uczestniczy m.in. w projektach związanych z wydaniem krytycznym Autos sacramentales completos Calderona (GRISO, Universidad de Navarra) i Comedias Agustína Moreto (PROTEO, Universidad de Burgos). Jest autorką wielu prac w języku polskim i hiszpańskim, pośród których znaczące miejsce zajmują opracowania dotyczące obecności dawnej dramaturgii hiszpańskiej w polskiej tradycji teatralnej. Jej książka „Książę Niezłomny”. Hiszpański pierwowzór i polski przekład (Wrocław 2002) przewartościowała szereg kluczowych sądów na temat miejsca i roli literatury hiszpańskiej w polskim romantyzmie oraz Księcia Niezłomnego w historii polskiego teatru.
