Ks. Benedykt Glinkowski

Małżeństwo konkordatowe

Seria: Prawo Kościoła na co dzień

Poznań 2004

s. 62

Konkordat jest charakterystycznym dla kultury europejskiej instrumentem pokojowego uregulowania stosunków między państwem i Kościołem katolickim. Dokument podpisany 28 lipca 1993 roku między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską i ratyfikowany 23 lutego 1998 roku, należy do nowego typu konkordatów, które zawierają gwarancje wolności religijnej w wymiarze indywidualnym, wspólnotowym i instytucjonalnym.

Jeden z aspektów regulacji konkordatowych dotyczy zawierania małżeństwa. Dzięki postanowieniom tej umowy międzynarodowe skutki cywilnoprawne wywołuje nie tylko złożenie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia o wstąpieniu ze sobą w związek małżeński jednocześnie obecnych mężczyzny i kobiety, ale powstają one także wtedy, gdy mężczyzna i kobieta zawierają związek małżeński w myśl prawa kanonicznego i w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu, a następnie w określonym terminie zostanie sporządzony akt małżeństwa przez kierownika urzędu stanu cywilnego.

Kolejna, czwarta w serii "Prawo Kościoła na co dzień" książeczka ks. Glinkowskiego poświęcona jest właśnie temu zagadnieniu. Dowiadujemy się z niej "jakie skutki dla małżonków powoduje niesporządzenie aktu małżeństwa przez urzędnika stanu cywilnego" oraz "co ma zrobić duchowny, z którego winy nie doszło do sporządzenia takiego aktu". Znajomość tych zagadnień pozwoli uniknąć wielu trudności, z jakimi borykają się nowożeńcy, w związku z wprowadzeniem nowych regulacji prawnych.