Małe, rozłożyste drzewo, często o kilku przewodnikach, wyrastające do 4-5 m wys. Przyrost roczny ok. 15 cm. Kora brunatno czarna. Liście sercowate do 10 cm średnicy, niebieskawo zielone, jesienią przebarwiające się na żółto. Kwiaty do 2 cm długości, karmazynowo różowe, zebrane w grona, ukazują się obficie w końcu czerwca na początku maja, przed rozwojem liści, również na grubych gałęziach (pniach)Zjawisko to nosi nazwę kauliflorii. Drzewo wygląda, jakby było oblepione bibułkowymi kulkami. Warto wiedzieć, że kwiaty judaszowca są jadalne, mają słodko-kwaskowy smak i można je dodawać do sałatek. Jak głosi legenda, na takim właśnie drzewie powiesił się Judasz po swojej zdradzie. W ogrodzie najlepiej czuje się w miejscach dobrze oświetlonych, ciepłych i osłoniętych, na żyznej glebie. Podobnie jak paulownia jest bardzo wrażliwy na mrozy, dlatego udaje się w najcieplejszych rejonach kraju - na zachodnim Wybrzeżu i na Dolnym Śląsku. W centralnej i wschodniej części kraju koniecznie trzeba go starannie okrywać na zimę.