Wydawnictwo TNKUL 2004, s. 304

Problem zła, nieodłączny od problemu dobra, należy – by użyć określenia Dostojewskiego – do tematów „odwiecznych“. Pisarz miał świadomość, że z problemem zła zmaga się nie tylko jego pokolenie. Wiedział, ile nieszczęśliwych konsekwencji miały pewne wydarzenia historyczne. Zauważał, jak wiele zła jest w ówczesnym społeczeństwie, jak również ile zła wypływa z wnętrza człowieka, gdy ten „zabija, by zabrać rubla z kieszeni“. W utworach Dostojewskiego na pierwszy plan wysuwają się „ciemne kolory“ życia. Jest wiele kart przesyconych opisami zbrodni, kłamstwa, cierpienia, krzywdy. To sprawiło, że wśród współczesnych pisarzowi krążyła opinia, iż główna cecha jego twórczości to mrok i posępność. Problem zła można zatem uważać za jeden z zasadniczych wątków twórczości tego znakomitego rosyjskiego pisarza (ze Wstępu).