Laureat wielu prestiżowych nagród filmowych m.in.:
1989 - Grażyna Szapołowska, Chicago (MFF) - Srebrny Hugo
1989 - Krzysztof Kieślowski, Sao Paulo (MFF) - nagroda krytyki filmowej
1989 - Olaf Lubaszenko, Genewa Festiwal Gwiazdy Jutra - nagroda aktorska
1988 - Krzysztof Kieślowski, San Sebastian (MFF) - FIPRESCI

Wchodzący w życie mężczyzna i dojrzała, pozornie wyzuta z wszelkich wyższych uczuć kobieta. On nigdy nie zaznał dobra, ona prawdopodobnie zwątpiła w jego istnienie... Jedno z warszawskich osiedli, dwoje samotnych ludzi mieszkających w sąsiednich blokach. Tomek (Olaf Lubaszenko) jest nadwrażliwym dwudziestolatkiem, który niedawno opuścił mury Domu Dziecka. W dzień pracuje na pobliskiej poczcie, a wieczorami uczy się języków obcych. Codziennie o tej samej porze, obserwuje przez lunetę swoją atrakcyjną sąsiadkę mieszkającą w bloku vis a vis. Magda (Grażyna Szapołowska) jest piękną, dojrzałą kobietą, która ma za sobą parę uczuciowych rozczarowań. Dla Tomka fascynacja piękną nieznajomą stopniowo przeradza się w pierwsze poważne uczucie. Wymyśla różne preteksty, by zbliżyć się do obiektu swojej adoracji: wrzuca do skrzynki pocztowej Magdy fikcyjne awizo, telefonuje do niej odkładając słuchawkę, a w końcu zostaje roznosicielem mleka. Pewnego dnia Magda poznaje prawdę, ale odtrąca od siebie Tomka nie wierząc w szczerość jego uczuć. Zraniony chłopak próbuje popełnić samobójstwo.