Skorupa pruskiego granatu m17,nie posiada materiałów zabronionych ustawą,przedmiot typowo kolekcjonerski,kupiony dawno temu na giełdzie staroci.Polecam

Granat ważył 310 gramów. Żelazny korpus pomalowany na kolor czarny. Zapalnik granatu zapewniał pięciosekundową zwłokę, chociaż istniały modyfikacje z zwłoką siedmiosekundową - przeznaczone do wystrzeliwania z miotacza. Przy umiejętnym rzucaniu, można było go wyrzucic na odległość ok. 50 m. Pierwsze granaty Niemcy wprowadzili i zastosowali w lipcu 1916, nad Sommą
Granaty te ze względu na swoją zwartą budowę cieszyły się popularnością wśród żołnierzy oddziałów szturmowych i żołnierzy frontowych. W granacie zastosowano silniejszy ładunek kruszący niż w Stielhandgranate 15.
Zapalnik tarciowy, łatwy w obsłudze. Istniały dwa rodzaje zapalników; z odkrytą rozwiniętą pętelką sznurkową, oraz z kołpakiem za którym znajdował się zwinięty sznur. Na kołpaku zamieszczono informację o czasie opóźnienia w sekundach, kołpaczek zamocowany do sznurka ułatwiał jego wyszarpnięcie.