Korespondencja dwóch wielkich indywidualności i wspaniałych pisarzy, trwała lata (datą pierwszego listu jest 1 kwietnia 1910, ostatni 2 sierpnia 1955, napisany więc dziesięć dni przed śmiercią Manna). W laudacji z okazji sześćdziesiątych urodzin Hessego Mann powiedział, że łączy go z jubilatem więż utkana na równi z różnic i podobieństw. Ekstrawertyk Mann, introwertyk Hesse. Mann - zdystansowany obserwator, Hesse - ucieleśnienie młodzieńczego buntu i idealistycznych tęsknot. Mann - wytworna mysz miejska, Hesse - niepozorna polna myszka z bajki Ezopa. Długotrwała znajomość umocniła ich w poczuciu, że są niemal braćmi.
Szwajcarskiemu krytykowi literackiemu Ottonowi Baslerowi zawdzięczamy anegdotę rzucającą światło na tę niezwykłą znajomość. Otóż z oboma był na tyle zaprzyjażniony, że odwiedzali go nawet w jego domu w Argowii. Gdy 6 lipca 1950 roku Mann stanął u jego drzwi, Basler powitał go cytatem z Schillera: Oto gość dostojny i drogi, lepszy odeń progu tego jeszcze nie przestąpił. Mann zdumiał się, cofnął nogę ze stopnia i zareplikował przewrotnie: Ależ, drogi przyjacielu, czy niedawno nie był u pana Hermann Hesse?. Owszem - odparł Basler - ale wszedł do domu od drugiej strony. Ach tak - rzekł Mann i rażnym krokiem przestąpił próg.