KONWISARSTWO ZABYTKI Z CYNY W MUZEUM HISTORYCZNYM

02-07-2012, 15:45
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2460339250

Miejscowość Kraków

Koniec: 11-07-2012 15:56:53

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

HANNA STYCZYNSKA
ZABYTKI Z CYNY W ZBIORACH MUZEUM
HISTORYCZNEGO m. KRAKOWA
KATALOG
zdjęcia
JÓZEF KORZENIOWSKI
opracowanie plastyczne WITOLD TURDZA

Odkrycie i eksploatacja w średniowieczu rudy cyny na terenie Europy spowodowały rozpowszechnienie konwisarstwa — rzemiosła, które stosowało stopy tego metalu do odlewania różnorodnych przedmiotów. Właściwości odlewnicze cyny stworzyły możliwość kształtowania urozmaiconych form, jednak najczęściej używano cyny do wyrobu naczyń stołowych.
Kraków był jednym z ośrodków konwisarstwa, w którym konwisarze byli czynni od XIV wieku, a ich działalność stopniowo zanikała od końca XVIII wieku. Przywileje królewskie, statuty miejskie i przepisy cechowe ustalały jakość stosowanych stopów i sposób znakowania gotowych wyrobów, określały także zasady handlu. Konwisarze krakowscy posiadali prawo do kontrolowania cechów konwisarskich w Rzeczpospolitej, nadane przez Zygmunta Augusta przywilejem z 1558 roku. W aktach miejskich zostały odnotowane nazwiska działających tutaj rzemieślników, ich zawodowe spory z innymi ośrodkami konwisarstwa, zatargi mistrzów z czeladnikami i partaczami, którzy uprawiali rzemiosło poza organizacją cechową. . .
Znany obecnie dorobek krakowskich konwisarzy pochodzi z wieków od XVI—XIX. W porównaniu z zachowanymi pracami innych ośrodków jest skromny artystycznie i"'ilościowo. Cyna jako materiał miękki łatwo ulega zużyciu. Wiadomo, że przedmioty uszkodzone były przetapiane w celu ponownego uzyskania surowca. Inne zniszczyło zapewne niewłaściwe przechowywanie. Brak znaków konwisarskich uniemożliwia przypisanie ich do zachowanych w archiwaliach nazwisk rzemieślników. Zwyczaj cechowy zezwalał nie umieszczać punc na przedmiotach wykonanych na zamówienie.
Stosunkowo najwięcej z zachowanych zabytków, które można uznać za wyrób lokalny to przedmioty wykonane dla potrzeb cechów. Część z nich przechowuje Muzeum Historyczne m. Krakowa. Pochodzą one głównie z zespołu muzea-liów, które Archiwum Aktów Dawnych gromadziło od końca XIX wieku z przeznaczeniem dla przyszłego muzeum historii miasta.
W zbiorach Muzeum oprócz tych eksponatów znajdują się także przedmioty, których używano powszechnie. Powstały na terenach: Czech, Śląska, Niemiec.
Kolekcja obejmuje przedmioty od XVII—XX wieku. Tworzą ją przede wszystkim te, które były związane z funkcjonowaniem organizacji cechowych, a więc: krucyfiksy, wil-komy, konwie, dzbany, kubki, kufle, tace, którymi posługiwano się podczas cechowych zebrań, uroczystości i zabaw.
Wśród naczyń cechowych urozmaiconym kształtem wyróżniają się reprezentacyjne puchary zwane wilkomami o profilowanych stopach i trzonach oraz znacznych rozmiarów czarach, niekiedy wybrzuszonych, z przykrywami zwieńczonymi ozdobnymi uchwytami, na przykład takimi jak: figurka rycerza z tarczą czy wędrującego czeladnika. Umieszczenie tej figurki nawiązuje do jednego z obowiązków czeladników, a mianowicie odbycia nauki u mistrzów z innych miejscowości.
Eytowana dekoracja naczyń cechowych powtarza układ kompozycyjny ograniczony przeważnie do godła cechowego i uproszczonych motywów roślinnych. Wykonana jest dość prymitywnie i pozbawiona na ogół cech stylowych. Oprócz dekoracji umieszczano także napisy podające nazwiska fundatorów przedmiotu i informację o jego odnowieniu. Ich treść posiada wartość obyczajową, pomocną dla poznania zwyczajów cechowych-
Na omawianych naczyniach cechowych rzadko występują przedstawienia figuralne i bogata ornamentyka, spotykana na tego rodzaju przedmiotach pochodzących z warsztatów innych ośrodków.
Tylko na dwóch zabytkach cecnowych wybite zostały pun-ce konwisarzy krakowskich (kat. 37, 64).
Naczynia przeznaczone do codziennego użytku powtarzają kształty stosowane tradycyjnie, ale obok nich występują także bogatsze formy. Czasem ich powierzchnię ożywiają rytowane sceny rodzajowe lub ornamenty o motywach geometrycznych, fantazyjnych i stylizowanych roślinno-kwiatowych; wykonane z pewną inwencją artystyczną na dobrym poziomie technicznym.
Pod koniec XVIII wieku wytwarzanie przedmiotów z cyny zanika. Dopiero w okresie secesji sięgnięto do cyny, której miękkość pozwalała na swobodne kształtowanie płynnej linii tak charakterystycznej dla tego stylu. W założonych wtedy wytwórniach używano stopów cyny przypominających często wyglądem srebro.
Skatalogowane w wyborze eksponaty dają przegląd typowych przedmiotów wykonanych z tego materiału.
Znaki konwisarskie odczytano na podstawie:
E. Hintze Die deutschen Zinngiesser und ihre Marken. I
VI Leipzig 1921—1928.
J. Michalska: Cyna w dawnych wiekach (katalog wystawy). Kraków 1973.

WYBRANA LITERATURA

K. B er ling, Altes Zinn, Berlin 1920.
F. Bertram und H. Zimmermann, Begegnungen mit Zinn, Praha 1967.
A. Chmiel, Godła rzemieślnicze i przemysłowe krakowskie od połowy XIV w. aż do XX w., Kraków 1922.
K. Gierdziejewski, Zarys dziejów odlewnictwa polskiego, Stalinogród 1954.
H. U. H a e d e k e, Zinn. Zentren der Zinngiesserkunst von der Antike bis zum Jugendstil, Leipzig 1973. H. U. H a e d e k e, Sachsisches Zinn, Leipzig 1975. E. H i n t z e, Die deutschen Zinngiesser und ihre Marken I Sachsische Zinngiesser, Leipzig 1921.
E. H i n t z e, Die deutschen Zinngiesser und ihre Marken III Norddeutsche Zinngiesser, Leipzig 1921.
E. H i n t z e, Die deutschen Zinngiesser und ihre Marken IV Schle-sische Zinngieser, Leipzig 1926.
E. Hintz e, Die deutschen Zingiesser und ihre Marken V. cz. 1 Suddeutsche Zinngiesser, Leipzig 1927.
E. H i n t z e, Die deutschen Zinngiesser und ihre Marken VI cz. 2 Suddeutsche Zinngiesser, Leipzig 1928.
E. H i n t z e, Die deutsche Zinngiesser und ihre Marken VII cz. 3 Süddeutsche Zinngiesser, Leipzig 1931.
F. Kiryk, Cechowe rzemiosło metalowe. Zarys dziejów do 1939 r., Kraków 1972.
J. Klepacka, Zabytki cechowe w zbiorach Muzeum Historycznego m. Krakowa
A. Konar ska, Wyroby konwiarskie w zbiorach Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku. 1981.
J. Michalska, Cyna w dawnych wiekach (katalog wystawy), Kraków 1973.
L. M o r y, II peltro in Europa, Milano 1964.
J. Myślińska, Toruńskie wyroby cynowe w zbiorach Muzeum w Toruniu [w:] Rocznik Muzeum w Toruniu T.I. z. 3, Toruń 1963. J. Myślińska, Wyroby konwisarskie w zbiorach Muzeum w Toruniu [w:] Rocznik Muzeum w Toruniu T. II z. 3—4, Toruń 1967. J. S a m e k, Polskie rzemiosło artystyczne czasy nowożytne, Warszawa 1984.
W. Siedlecka, Cyna śląska, Wrocław 1969. D. Stara, Markenzeichen auf Zinn, Praha 1977.
B. Włodarska, Cyna. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku, 1975.

SPIS ILUSTRACJI

1. Świecznik, Christian Örstner Starszy, Lipsk, 2 poł. XVII w. Kat. 1.
2. Talerz, konwisarz I.G.E., Ratyzbona, 1735. Kat. 2.
3. Dzban, Johann Jacob Gwinner, Oehringen, ok. poł. XVIII w. Kat. 6.
4. Konew Krakowskiego Cechu Ślusarzy i Zegarmistrzów, 1 poł. XVIII w. Kat. 7.
5. Krucyfiks Krakowskiego Stowarzyszenia Czeladzi Murarskiej, Kamieniarskiej i Ciesielskiej, 1758. Kat. 10.
6. Dzban Cechu Piekarzy, Głubczyce, 2 poł. XVIII w. Kat. 13.
7. Kufel, Christian Wilhelm Pocarus, Ross-wein, 2 poł. XVIII w. Kat. 15.
8. Dzban, Johann Dawid Hóchel Młodszy, Backnang, 2 poł. XVIII w. Kat. 16.
9. Dzbanuszek, Neubrandenburg, 2 poł. XVIII w. Kat. 20.
10. Waza, Gottlieb Benjamin Michael, Świdnica, 1780, Kat. 22.
11. Wilkom Krakowskiego Cechu Czerwonych Garbarzy, Białoskórników i Rękawiczni-ków, 1781. Kat. 23.
12. Kałamarz Krakowskiego Stowarzyszenia Czeladzi Murarskiej, Kamieniarskiej i Ciesielskiej, 1782. Kat. 25.
13. Wilkom Krakowskiego Cechu Ślusarzy i Zegarmistrzów, 1785. Kat. 26.
14. Wilkom Krakowskiego Cechu Rusznikarzy, 1797. Kat. 33.
15. Wilkom Krakowskiego Cechu Szklarzy, 1797. Kat. 34.
16. Talerz, Carl August Dennius, Kłodzko, 1797. Kat. 35.
17. Kufel Krakowskiego Stowarzyszenia Czeladzi Ślusarskiej, Pilnikarskiej i Nożowniczej. M. Krawczyński, Kraków, 1798. Kat. 37.
18. Obesłanie Krakowskiego Cechu Szczotka-rzy, 1798. Kat. 38.
19. Kubek Krakowskiego Stowarzyszenia Czeladzi Stolarskiej, 1799, Kat. 39.
20. Miarka o pojemności 1/4 1., koniec XVIII w. Kat. 42.
21. Dzban, Adam Juchnatowicz Młodszy, Gdańsk, XVIII w. Kat. 43.
22. Konew, Niemcy (?), koniec XVIII w. Kat. 45.
23. Kufel, Frantisek Gruber (?), Ołomuniec, XIX w. Kat. 46.
24. Zawieszenie Krakowskiego Cechu Rzeźni-ków, 1815. Kat. 47.
25. Wilkom Krakowskiego Cechu Rymarzy,
1820. Kat. 50.
26. Kufel Krakowskiego Cechu Rękawiczni-ków, 1821. Kat. 53.
27. Wilkom Krakowskiego Cechu Sukienników,
1821, Kat. 54.
28. Kufel Krakowskiego Stowarzyszenia Czeladzi Murarskiej, Kamieniarskiej i Ciesiel-kiej, 1822. Kat. 55.
29. Talerz, Carl Gottfried Friese, Lubań, 1 ćwierć XIX w. Kat. 58.
30. Wazonik, 1 ćwierć XIX w. Kat. 60.
31. Misa, Johann Carl Klickert, 1 ćwierć XIX w. Kat. 63.
32. Kufel Krakowskiego Cechu Rymarzy, S. Bagyński, Kraków, 1 ćwierć XIX w. Kat. 64.
33. Taca Krakowskiego Stowarzyszenia Czeladzi Murarskiej, Kamieniarskiej i Ciesielskiej, 1872. Kat. 70.
34. Podstawka pod kałamarze, początek XX w. Kat. 73.
35. Półmisek, początek XX w. Kat. 75.
36. Dzbanek, początek XX w. Kat. 76.

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.