Konstruktywizm jako nurt w literaturoznawstwie wykształcił się stosunkowo późno po okrzepnięciu w innych dziedzinach w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

Uważa się, że trzy są jego źródła. Po pierwsze - cybernetyka, i tu jako "ojca założyciela" wymienia się Heinza von Foerstera, informatyka i biofizyka. Po drugie - psychologia rozwojowa i psychologia mowy; tu wymienia się z kolei Ernsta von Glasersfelda, psychologa kognitywistę. Po trzecie - biologia i neurobiologia; tu wymienia się Humberta R. Maturanę i Franciska J. Varelę, biologów i neurocybernetyków.

Konstruktywizm w samym założeniu ma więc charakter interdyscyplinarny i międzynarodowy. Dwaj pierwsi uczeni pochodzą z obszaru języka niemieckiego, ale kariery naukowe zrobili przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych. Dwaj następni są Chilijczykami, ale także oni należą do międzynarodówki uczonych, publikujących i wykładających w różnych obszarach językowych.

Stron 476, Universitas